نقش و اهميت دانش
سازمان ها براي تحقق اهداف خود داراي منابع و دارایی های متعددی هستند. برخی از این منابع و دارایی ها بسیار ارزشمند، یگانه و منحصر به فرد هستند و برای کسب مزیت رقابتی، نقش محوری دارند. «دانش» از جمله این موارد است به طوری که دانش را جانشین نهایی تولید، ثروت و سرمایه پولی می دانند.همچنین پیتر دراکر در سال 1993 میلادی بیان نمودکه: “در اقتصاد امروز دنیا «دانش» منبعی همانند و در عرض سایر منابع تولید مثل کار، سرمایه و زمین نیست بلکه تنها منبع اصلی رقابتی عصر حاضر به شمار می آید” .در واقع دانش تنها منبعی است که در اثر استفاده، از ارزش آن کاسته نشده بلکه بر ارزش آن افزوده می شود. داونپورت نیز معتقد است سرمایه گذاری یک سازمان بر روی دانش نسبت به مواد و مصالح سودآورتر است.
این دانش در رویه ها، دستورالعمل ها، دیدگاهها، اقدامات، و تصمیمات سازمانی مستقر و مستتر است و آنگاه اهمیت دو چندان می یابد که به محصولات و خدمات ارزشمندی تبدیل شود، بنابراین می توان دریافت که تنها مزیت رقابتی پایدار سازمان، اولاً عبارت است از آنچه می دانند، و ثانیاً آنکه با چه سرعتی دانسته های خود را به کار می گیرند.
ﻣﺒﺎﺣﺜﻲ ﻛﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ داﻧﺶ- ﻣﺤﻮر ﻣﻄﺮح اﺳﺖ، اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫـﺎن ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ در ﺟﺎﻣﻌـﻪ اﻃﻼﻋـﺎﺗﻲ ﺟﻬـﺎﻧﻲ هستند ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ارزش ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ داﻧﺶ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﺮده و در اﻳﺠﺎد و ﺗﻮﺳﻌﻪ آن ﺗﻼش ﻛﻨﻨـﺪ.
در این راستا سازمان های گوناگونی وجود دارند که ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻘﺎ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺧﻮﻳﺶ و اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺤﻴﻂ رﻗﺎﺑﺘﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﺟﺮاي اﺛﺮﺑﺨﺶ ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧـﺶ ﻫـﺴﺘﻨﺪ و اﮔﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻧﺘﻮاﻧﺪ داﻧﺶ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز را در ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻣﻨﺎﺳﺐ آن ﺗﺸﺨﻴﺺ دﻫﺪ در ﻋﺮﺻﻪﻫﺎي رﻗﺎﺑﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑـﺎ اﻳـﻦ دﻳﺪﮔﺎه ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ اﺑﺰاري اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي ﻣؤﺛﺮﺗﺮ از داﻧﺶ را در راﺳﺘﺎي اﻫﺪاف و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﻓﺮاﻫﻢ آورده و رﻗﺎﺑﺖ ﭘﺬﻳﺮي ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن را ﻣﻤﻜﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ.
منبع
آهنگر، وحید(1393)، بررسی تاثیر فرایندهای مدیریت دانش بر یادگیری الکترونیکی (مطالعه موردی: سازمان بازرسی کل کشور)، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید