نارسائی‌های مقطع آموزش و پرورش ابتدایی ایران

دفتر اطلاع رسانی وسنجش افکار،ازجمله مهمترین مشکلات و نارسائیهای مقطع آموزش ابتدایی را بصورت ذیل برشمرده است:

عدم کیفیت وانعطاف پذیری محتوی،متدهای آموزشی،نادیده انگاشتن خلاقیت،نظم،مسئولیت پذیری وانجام فعالیتهای گروهی.
فقر اقتصادی و عدم تقبل هزینه های بالای آموزشی دانش آموزان توسط والدین و تأثیرات سوء آن بر آموزش فرزندان.
عدم تعهد والدین جهت گمارش کودکان رده های سنی 6 تا 10 سال بمدارس ابتدایی بواسطه ضعف قوانین آموزشی کشور.
عدم صراحت موضوعات آموزشی و عدم هماهنگی موضوعات مذکور با الگوی های پیشرفت کشور و در نتیجه فقدان هماهنگی میان آموزش و بازار کار.
ایجاد وقفه در کیفیت آموزش و روش ها و تجهیزات داخلی به واسطه اعمال تغییرات سریع جهانی در زمینه توسعه علمی.

حال در دنیای درحال تغییر امروز برنامه ریزی آموزشی نوعی ضرورت برای ملت هاست زیرا به جهت ترسیم نقشه ی راه برای آینده، به تشخیص زود هنگام و به هنگام مشکلات احتمالی پرداخته و هرز رفتن نظام آموزشی جلوگیری نموده و ذی نفعان را زودتر به سرمنزل مقصود می رساند.

مفهوم برنامه ریزی آموزشی:

برنامه ریزی آموزشی در کل، عبارت است از تهیه و تبیین هدف های واضح و روشن بر مبنای سیاست‌های منبعث از فلسفه ی مورد نظر و طراحی راهبردهای کارآمد و اثربخش برای دسترسی به آن هدف‌ها در حوزه‌ی تعلیم و تربیت یا آموزش و پرورش است. برنامه ریزان آموزشی، گروهی صاحب نظر و کارشناس متخصص اند که بر مبنای فلسفه ی فکری حاکم بر جامعه، در حوزه ی آموزش و پرورش، آن چنان سیاست گزینی و هدف گذاری می کنند و آن چنان در تعیین و تشخیص و فراهم کردن زمینه های تأمین منابع و امکانات می کوشند که بتوانند با اثر بخش ترین راه ها و روش های ممکن، نیازهای تعلیم و تربیت کشور را برطرف نمایند.

نیازها در دنیای دانش محورامروز بسیار گسترده، مسائل آموزشی و پرورشی بسیار فراوان و پیچیده و راه حل ها و راهبردها در سایه ی پژوهش ها و تجربه ها بسیار گوناگون اند. بنابراین می توان گفت برنامه ریزی آموزشی هنر شناخت درست، انتخاب درست و تدوین نظامی درست برای همه ی مؤلفه های دست در کار تربیت است. به عبارتی بسیار ساده، مفهوم برنامه ریزی آموزشی تبیین و تعریف،نظام مندی، توالی وزمانبندی کارهایی است که درحوزه ی آموزش و پرورش درجهت تحقق هدف ها باید انجام بشود.

تعاریف برنامه ریزی آموزشی:

ساده ترین تعریف برای برنامه ریزی آموزشی تعریفی است که یونسکو، ارائه داده است و آن عبارت است از: تهیه و تدوین برنامه برای آموزش در گستره ای مشخص، زمانی معین، سطحی خاص برای رسیدن به تمامیت و مقاصد آموزشی گوناگون. به تعبیر یونسکو برنامه ریزی آموزشی، اقدامی علمی و منطقی برای حل مسائل آموزشی است.

برنامه ریزی آموزشی از چارچوب مشخص برنامه ریزی تبعیت می کند؛ یعنی عملی فرایندی است و طی مراحلی مستمر و منظم با توجه به فلسفه ی کلی آموزش و پرورش به تعیین نیازها، اولویت ها، فرصت ها، منابع، امکانات و محدودیت ها و تهدیدها می پردازد؛ بر آن مبنا هدف های غایی و مقاصد کلی را تعیین می نماید و یا بر مبنای هدف ها و نیازهای تعیین شده از قبل، فعالیت های دست یابی به هدف ها را سازماندهی می کند؛ سپس با بهره گیری از روش ها و راهبردهای مؤثر و کارا به تهیه و تدوین برنامه می‌پردازد. قلمرو برنامه ریزی آموزشی وسیع است و از حوزه های خرد تا کلان را شامل می شود.

مهرمحمدی، می نویسد: قلمرو برنامه ریزی آموزشی معطوف به وضع شاخص ها و هدف های کمی برای نظام آموزشی در سطوح متفاوت از خرد تا کلان و ارزیابی تحقق آن از نظر کمیت هاست همچنین کومبز، برنامه ریزی آموزشی را کاربرد منظم روش های تحلیلی درباره ی هر یک از اجزای نظام آموزشی به منظور استقرار یک نظام آموزشی کارآمد تعریف می کند. این تعریف گفته شده است که اولین تعریف دقیق و علمی از برنامه ریزی آموزشی بوده است که دراولین کتاب کومبز در همین موضوع با عنوان برنامه ریزی آموزشی چیست؟ ارائه شده است .

آدامز، براساس ادبیات انتشار یافته در مقوله ی برنامه ریزی آموزشی یک بررسی تطبیقی در مقیاس بین المللی انجام داده و تعاریفی را به شرح زیر استخراج کرده است:

برنامه ریزی یک فرایند انتخاب عقلایی- فنی است.این تعریفی است که سازمان همکاری های اقتصادی توسعه، در سال1962 میلادی به دست داده است.
برنامه ریزی یک راهبرد تصمیم گیری و کنترل شده به وسیله سیاست و اعمال قدرت است.این تعریف توسط ویلر، در سال 1980 مطرح شده است.
برنامه ریزی عبارت است از تعامل و فراعمل بر مبنای تصمیم‌هایی که حاصل گفت و شنود است. این تعریف در سال 1973 توسط فریدمن، ارائه شده است.
برنامه ریزی تهیه ی نقشه هایی از زمان، فضا و علیت ها در جایگاه های جدید است. این تعریف نیز در سال 1985 توسط اینبر، به دست داده شده است.
برنامه ریزی یک فرایند آموزشی یا یادگیری اجتماعی است.این تعریف نیز از فریدمن، است.
شپرد، از قول دیویس، می نویسد: برنامه ریزی عبارت است از تهیه و تدوین هدف‌های واضح و روشن، طراحی راهبردهای کارآمد و اثر بخش به منظور دست یابی به هدف های منبعث از نیازهای پیچیده ی فردا .

اما آیت اللهی، می گوید: خود آدامز برنامه ریزی را تلاشی برای برآورد پیشاپیش چگونگی تحقق هدف ها تعریف کرده است.

منبع

باقری،بابک(1391)،بررسی کارآیی درونی آموزش ابتدایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،برنامه ریزی آموزشی،دانشگاه آزاداسلامی دزفول

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید