مهارتهای معلم در تدریس

معلم به منظور انجام گرفتن فعالیتها به مهارتهایی احتیاج دارد که در عرصه یاددهی – یادگیری آنها را مهارتهای تدریس، می­نامند. چنین مهارتهایی با توجه به زمان اجرای فعالیتهای آموزشی به سه دسته به قرار زیر تقسیم شده اند:

  1. مهارتهای پیش از تدریس (مرحله­ی فعالیتهای طراحی و برنامه­ریزی)
  2. مهارتهای ضمن تدریس (مرحله­ی اجرا)
  3. مهارتهای بعد از تدریس (مرحله­ی ارزشیابی)

مهارتهای پیش از تدریس در ارتباط با مجموعه فعالیتهایی است که معلم پیش از رفتن به کلاس آنها را انجام می­دهد، مانند:

  1. انتخاب هدفهای درس،
  2. تعیین روشهای مناسب تدریس ،
  3. مشخص ساختن نظام ارزشیابی.

مهارتهای ضمن تدریس در برگیرنده­ی فعالیتهایی است که معلم به هنگام تدریس در کلاس انجام می­دهد. برخی از این فعالیتها عبارت­اند از:

  • آماده سازی ذهنی دانش­آموزان
  • ارائه­ی مطلب
  • تأثیر بر فعالیتهای گروهی.

مهارتهای بعد از تدریس به آن دسته از فعالیتهایی گفته می­شود که پس از انجام تدریس بایستی به کار گرفته شوند مانند :

  • سنجش میزان پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان،
  • تهیه آزمونها ،
  • تفسیر نتایج آزمونها.

مهارتهای پیش از تدریس و فعالیتهای مرتبط با آن در فصل طراحی آموزشی مورد بحث قرار گرفت و مهارتهای بعد از تدریس و فعالیتهای مربوط به آن در فصل ارزشیابی مورد بحث واقع خواهد شد.اینک مهارتهای ضمن تدریس مورد توجه قرار می­گیرد و فعالیتهای آنکه نقش بسیار مهمی در فرایند یاددهی یادگیری ایفا می کنند .

مهارتهای ضمن تدریس

آشنایی هرچه بیشتر معلم با مهارتهایی که در ضمن تدریس بایستی به کار گرفته شوند نه تنها وی را در امر آموزش کمک می­کند بلکه او را در دستیابی به هدفهای تدریس و همچنین فراهم آوردن شرایط مناسب برای یادگیری دانش­آموزان یاری می­نماید. در زیر به برخی از این مهارتها که توسط کارشناسان تعلیم و تربیت مورد تأکید واقع شده­اند اشاره می­گردد.

 ایجاد ارتباط صحیح

برقراری ارتباط صحیح با دانش­آموزان کلاس یکی از مهمترین مهارتهای معلم به شمار می­رود. بدین جهت وی می­بایستی بیش از هر مهارت دیگری در پرورش و گسترش آن کوشا باشد. ارتباط به طرق مختلف تعریف شده اما در ساده­ترین شکل آن به صورت فرایندی بین پیام دهنده (معلم) و پیام گیرنده (دانش­آموز) به منظور دریافت پیام (متن درس) آمده است. در شرایط ایده­آل و مطلوب که عوامل مخل و مزاحم حذف شده­اند، احتمال دریافت صحیح پیام و همچنین پاسخگویی مناسب بسیار زیاد می­باشد. اما از آنجا که در برقراری روابط پیچیده­ی انسانی عوامل زیادی، با توجه به شرایط خاص زمانی و مکانی، مشارکت دارند، عملاً امکان دستیابی به شرایط ایده­آل ارتباط، اگر غیرممکن نباشد بسیار دشوار     می­باشد. از این رو ارائه مطلب درسی در کلاس به صورت مطلوب صرفاً از طریق ارتباط صحیح بین معلم و دانش­آموز صورت می­پذیرد. برای نیل به این منظور، معلم باید عوامل مخل در مسیر رد و بدل شدن پیامها را شناسایی نموده و نسبت به رفع آنها اقدام کند.

عوامل مخل در ارتباط ممکن است هم به پيام  دهنده، هم به پيام  گيرنده و هم خود پیام مربوط باشد. برای مثال اگر به هنگام ارسال پیام، صدای معلمی نارسا باشد یا اینکه بیان وی قابل درک نباشد و یا مثل افراد کسل و بی شوق و ذوق در کلاس درس حاضر گردد، در این صورت خود او به عنوان فرستنده­ی پیام موجب اخلال در جریان ارتباط می­باشد. یا اگر حواس دانش­آموز پرت یا دلهره داشته باشد و آماده گوش دادن نباشد و یا اینکه اساساً دانش پایه­ی او ضعیف باشد، در این حالت، بدون شک، ایجاد هرگونه پیام مبهم و نارسا بوده و یا اینکه بر اساس ذوق و علاقه و توانایی دانش­آموزان تهیه نشده باشد. سرانجام، عامل مخل ممکن است مربوط به وسیله­ای باشد که معلم به منظور ارسال پیام از آن بهره می­گیرد .در هر صورت معلم برای رفع هر یک از عوامل مخل بایستی در وهله­ی اول مشخص سازد که عامل مزاحم مربوط به کدام یک از عناصر تشکیل دهنده نظام ارتباطی می­باشد، سپس مجدانه در جستجوی راه حل مناسب، قدم بردارد. عوامل مخل و مزاحم در کلاس درس متعددند و طرقی که برای برطرف شدن آنها پیشنهاد گردیده به قرار زیر می­باشد:

  • حرکت معلم در کلاس به هنگام تدریس و ثابت نبودن در یک جا
  • تمرکز بخشی دانش­آموزان از طریق نمونه­های کلامی و غیرکلامی
  • تغییر شکل دادن به رابطه متقابل خود و دانش­آموزان در کلاس
  • سکوت و قطع فعالیت آموزشی برای چند لحظه
  • استفاده از حواس مختلف دانش­آموزان در آموزش

منبع

حاجی زاد،محمد(1390)،مقايسه مهارتهاي حرفه اي معلمان دروس علوم پایه و علوم انسانی دوره راهنمایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0