مقایسه ویژگی های ارزشیابی کمی و کیفی

در ارزشیابی سنتی ، امتحان و ارزشیابی به عنوان آخرین حلقه فرایند آموزشی تلقی می شد که در پایان دوره آموزشی برای جدا کردن دانش آموزان قبول و مردودی به کار می رود. امروزه امتحان و ارزشیابی را بخش جدایی ناپذیر فرایند یاددهی – یادگیری می دانند که همراه با آموزش ودرارتباط تنگاتنگ با آن ، به گونه ای مستمر انجام می گیرد و به جای تاکید بر طبقه بندی دانش آموزان و مقایسه آنان با یکدیگر هدایت یادگیری آنان را مرکز توجه قرار می دهد .

از چندین جنبه می توان این دو نوع ارزشیابی را با هم مقایسه کرد :

هدف: هدف ارزشیابی کمی ، شناسایی میزان یادگیری دانش آموزان است که غالبا در سطوح پایین یادگیری ؛ دانش و درک  صورت می پذیرد.

هدف ارزشیابی توصیفی ، شناسایی عوامل موثر در فرایند یاددهی – یادگیری و ایجاد شرایط بهتر برای یادگیری دانش آموزان است.

مقیاس :در ارزشیابی کمی از مقیاس فاصله ای (20 – 0 ) استفاده می شود.

در ارزشیابی کیفی از مقیاس رتبه ای : خیلی خوب ، خوب ، قابل قبول ، نیازمند آموزش و تلاش بیشتر استفاده می شود.

ابزار: در ارزشیابی کمی ابزار کار ، عمدتا آزمون های کتبی است.

در ارزشیابی کیفی از ابزارهای متنوع : پوشه کار ، آزمون های کتبی ، آزمون های عملکرد ، تکالیف درسی ، مشاهدات و … استفاده می شود.

بازخورد : در ارزشیابی کمی بازخورد به صورت عددی و نمره ای است.

در ارزشیابی کیفی بازخورد به صورت عبارت های توضیحی است.

دانش آموز: در ارزشیابی سنتی نقش دانش آموز انفعالی و پاسخ دهنده به سوالات طرح شده وبی توجهی بضرورت ایجاد مهارت خودارزیابی است.

درارزشیابی کیفی ، دانش آموز در جریان سنجش فعال و از طریق  خود ارزیابی و مشارکت در تولید ابزارها و جمع آوری اطلاعات فعالیت می کند.

معلم : نقش معلم در ارزشیابی کمی معمولا تهیه و تولید سوالات آزمون ها و اجرای آنهاست.

نقش معلم درارزشیابی کیفیTفراهم آورنده زمینه یاری دانش آموزدر ارتقاء سطح تلاش و کوشش برای هدایت خودسنجی وخود ارزیابی است.

اولیاء: نقش اولیاء در ارزشیابی عددی ، حاشیه ای و غیر فعال است. در ارزشیابی کیفی والدین در فرایند آموزش و سنجش همراه معلم هستند.

جامعیت:درارزشیابی سنتی به ابعاد مختلف دانش آموز کم توجهی شده وتاکید بر دانش ومعلومات است.

درارزشیابی کیفی توجه به ابعاد مختلف یادگیری مدنظر است.

پویایی: درارزشیابی کمی ، ارزشیابی و یادگیری غالبا از هم تفکیک شده است.

درارزشیابی کیفی ، ارزشیابی جریان پیوسته و توام با یادگیری است ؛ ارزشیابی برای یادگیری و یادگیری برای ارزشیابی.

عملکرد گرایی: در ارزشیابی سنتی و کمی توجه به محفوظات فراگیران مهم است.

در ارزشیابی کیفی توجه به عملکرد واقعی دانش آموز در جریان یادگیری مدنظر است.

فرایندی: در ارزشیابی کمی ، ارزشیابی صرفا به پایان دوره آموزشی منتقل شده است.

درارزشیابی کیفی ،ارزشیابی محدود به یک زمان خاص نیست،هرفرصتی مناسب برای ارزشیابی است.

کیفی بودن: در ارزشیابی سنتی و کمی ، توجه به حجم و اندازه گیری با تاکید بر سطوح اولیه یادگیری مطرح است.

درارزشیابی کیفی ، توجه به کیفیت یادگیری و فرایندهای دست یابی به اهداف مهم است.

رویکرد: در ارزشیابی کمی ،رفتارگرایی وآنچه رادانش آموز ازخود نشان می دهد مد نظر است.

ارزشیابی کیفی رویکرد تلفیقی است،علاوه بررفتار به ساخت گرایی ونوع بینش  فراگیر توجه میشود.

منبع

فلاح باسخاوت،سمیه السادات(1391)، ارزشیابی دوره های ضمن خدمت معلمان مشمول ارزشیابی توصیفی، پایان نامه کارشناسی ارشد،رشته سنجش واندازه گیری،دانشگاه روانشناسی وعلوم تربیتی علامه طباطبایی

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید