مراحل مدیریت دانش

مدیریت دانش بیش از همه چیز به دنبال آن است که بین افراد شاغل در یک سازمان ارتباط دانشی برقرار کند، روش­های استفاده از دانش سازمانی را یاد دهد، زمینه ­های تبدیل دانش شخصی به دانش جمعی و بالعکس را فرآهم آورد، تا در نهایت نوآوری و خلاقیت را تقویت کند. ماناسکو، چهار مرحله را برای مدیریت دانش شناسایی کرده است:

1. آشکارسازی دانش
2. ایجاد گرایش به سوی دانش
3. فرهنگ­سازی برای به اشتراک­گذاری دانش
4. زیر­سازی برای توزیع دانش

برای مدیریت دانش، ابتدا، باید دانش به شکل­های گوناگون آشکارسازی شود: یعنی از حالت ذهنی (نهان) به حالت عینی (عیان) تبدیل شود. سپس، باید گرایش به دانش و استفاده از آن در بین افراد سازمان به روش­های مختلف برانگیخته شود تا فرهنگ­سازی شود. دانش­باوری موجب می­شود یادگیری به عنوان یکی از وظایف اصلی سازمان و کارکنان آن تلقی گردد. پس از درک اهمیت دانش و مزایای رقابتی آن برای تمام افراد سازمان در سطوح مختلف باید زیرساخت مدیریت دانش در زمینه­های به اشتراک­گذاری، انتقال و به­کارگیری آن فراهم شود. مراحل ارائه شده توسط ماناسکو، خیلی کلی به نظر می­رسد. بنابراین، با استفاده از آن­ها نمی­توان به­راحتی به مراحل عملی دست یافت. نصیری ، مراحل نه­گانه­ای را برای مدیریت دانش شناسایی کرده است که هم، مراحل چهارگانه­ ی ماناسکو ، را در­بر­می­گیرد و از سوی دیگر، عملی­تر به نظر می­رسد. این مراحل عبارتند از:

1. تمرکز کردن؛
2. یافتن؛
3. استخراج؛
4. بهینه­ سازی؛
5. سازماندهی؛
6. به اشتراک­ گذاری؛
7. پیاده­ سازی؛
8. ارزیابی؛
9. سازگار کردن.

منبع

زارع،هانیه(1392)، نقش مدیریت دانش در کارآفرینی سازمانی متخصصان علم اطلاعات،پایان نامه کارشناسی ارشد،علم اطلاعات ودانش شناسی، دانشکده­ی علوم تربیتی و روان­شناسی شیراز

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید