مراحل ارزشیابی

  1. تعیین اطلاعات لازم: ارزشیابی به اطلاعات نیاز دارد. هر قدر اطلاعات موثق­تر باشد، ارزشیابی از کیفیت بهتری برخوردار خواهد بود. نباید فراموش کرد که به­علت کثرت و وسعت اطلاعات مجبور به انتخاب هستیم. برای انتخاب به این نیاز داریم که ماهیت موضوع ارزشیابی را به­خوبی بشناسیم و ضرورت­ها را تشخیص دهیم. مثلاً باید معلوم کنیم که آیا قصد داریم همه عوامل و مؤلفه­های برنامه­ درسی را ارزشیابی کنیم؟ آیا در هر یک از عناصر برنامه ­درسی به جنبه­ها و نکات خاصی توجه داریم؟ به­طور کلی وسعت و حدود قضاوت­های خود را باید تعیین کنیم، تا بتوانیم اطلاعات ضروری را گردآوری کنیم و از گردآوری اطلاعات وسیع بی­فایده صرف­نظر نماییم.
  2. جمع­آوری اطلاعات: این­کار از طریق پرسشنامه، مصاحبه یا روش­های مربوط انجام می­شود. درباره­ی عناصر مختلف برنامه ­درسی داوری می­شود تا نسبت به اصلاح، تکمیل و یا تغییر آنها اقدام شود. این­کار در دو سطح و از طریق ارزشیابی تکوینی و ارزشیابی تراکمی انجام می­گیرد. در ارزشیابی برنامه­ درسی اطلاعات مربوط به اهداف برنامه­ درسی، محتوای برنامه ­درسی، روش­های یاددهی-یادگیری، امکانات اجرایی برنامه، اعلام حمایت یا مخالفت با برنامه و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی جمع­آوری می­شود.
  3. تجزیه­و­تحلیل: آنچه از ارزشیابی در مرحله گردآوری اطلاعات به­دست می­آید، اطلاعات خام است و باید تجزیه­ و­ تحلیل شود و به اطلاعات قابل استفاده و کاربردی تبدیل گردد. سؤالاتی که در طرح ارزشیابی منظور نشده، در تبدیل اطلاعات خام به اطلاعات مفید و قابل استفاده می­تواند مؤثر باشد.
  4. نتیجه­گیری و قضاوت: پس از دستیابی به اطلاعات مفید، داوری درباره­ی ابعاد مختلف برنامه مطرح می­شود. داوری، صدور حکم در مطلوب بودن یا نبودن عناصر برنامه است و با توجه به هر بخش از اطلاعات می­توان درباره­ی بعدی از اهداف قضاوت کرد. قابل ذکر است که هر قدر اطلاعات به­نحو بهتری تجزیه ­و ­تحلیل و طبقه­بندی شود، قضاوت آسانتر انجام می­پذیرد.
  5. گزارش نتایج ارزشیابی: پس از انجام همه­ی مراحل، گزارش نهایی تنظیم می­شود و به تصمیم­گیرندگان و مخاطبان ارزشیابی ارائه می­گردد. ممکن است لازم باشد به تناسب نیازهای مخاطبان گزارش­های متعدد با حجم کم تهیه گردد. برنامه­ریزان عمدتاً به اطلاعات و گزارش­های مربوط به عناصر اصلی برنامه شامل اهداف، محتوا، روش و ارزشیابی نیاز دارند.
  6. تصمیم­گیری و اقدام: وظیفه گروه ارزشیابی ارائه گزارش نهایی به مسئولین است، تا با بررسی گزارش، اصلاحات لازم را در بخش­های مختلف به­عمل آورند. هر قدر مسئولین از بصیرت و باور آموزش برخوردار باشند، حساسیت و علاقه بیشتری به اعمال نتایج ارزشیابی در برنامه­ درسی نشان می­دهند .

رویکرد پیشنهادی که می­تواند مبنای طراحی برنامه ­درسی تربیت ­معلم فکور قرار گیرد، رویکردی عام است که با تمرکز بر پرورش کیفیت ادراک معلمان، بخصوص ادراک زیبایی شناختی آنان، صبغه­ای هنری پیدا نموده است، امتیاز این رویکرد نسبت به سایر رویکردها، همان عام بودن آن است که با توجه به نیازها و اهداف معلمان و دوره­ها، و مراحل مختلف فعالیت آنان، می­تواند برای تحقق سطوح گوناگون تدریس فکورانه مورد استفاده قرار گیرد.

با اتخاذ این رویکرد عام و فراگیر، لازم بود که چارچوب مفهومی (نظری) برنامه ­درسی مبتنی بر این رویکرد نیز مشخص شود، در نتیجه روان شناسی وجود­گرای ادراکی، رویکرد یاددهی- یادگیری ساخت و سازگرایی،کارورزی فکورانه،توجه به تربیت هنری، بعنوان اضلاع چارچوب نظری برنامه­درسی تربیت­ معلم فکورتعیین شدند.

براین مبناویژگی­های رویکردمطلوب برای پرورش معلمان بشرح زیر است:

ویژگیهای رویکرد مطلوب

1-عام است: یعنی به گونه­ای است که با پرورش قابلیت­های اساسی و عام در افراد، آن­ها را قادر می­سازد تا بتوانند با استعانت از این قابلیت­ها به سطوح گوناگون تأمل دست پیدا نمایند. این ویژگی باعث خواهد شد تا این رویکرد، فراگیر نه یک رویکرد التقاطی، تمامی رویکردهای تدریس فکورانه را در بر­گیرد.

2-مبتنی بر ادراک است: این رویکرد برای پرورش نحوه­ی ادراک دانشجو ­معلمان، با تأکید بر روان­ شناسی ادراکی و رویکرد یاددهی–یادگیری سازنده­گرایی بعنوان مبنای طراحی برنامه­ی ­درسی تربیت ­معلم فکور، این نکته را نیز مدنظر  قرار می­دهد که در روند پرورش معلمان، اهداف و مراحل گوناگونی وجود دارد که استفاده از سایر مکاتب روان ­شناسی و رویکردهای یاددهی–یادگیری را ناگزیر می­سازد.

3-این رویکرد مبتنی بر پرورش هنرمندی حرفه­ای در معلمان است و با تأکید بر جنبه­ی هنری تدریس فکورانه برای تحقق این هنر، بر دو بعد اساسی تأکید دارد که باید مبنای طراحی برنامه ­درسی تربیت ­معلم فکور قرار گیرند:

  • هنر حرفه­ای یعنی هنر چارچوب­بندی مسئله. هنر اجرا و هنر بداهه­پردازی چه بعنوان واسطه­ای برای به­کارگیری علوم کاربردی و تکنیک در عمل به کار گرفته شود و چه بعنوان هنر خلق قوانین جدید، راهکارهای ابتکاری و دانش جدید، در موقعیت­های غیر منتظره عمل نماید، درتأمل در عمل تبلور یافته است، که نوعی گفت­و­گوی فکورانه با موقعیت است که بعنوان ویژگی عام کارگزاران فکوردرصلاحیت حرفه­ای آنان نقش اساسی بازی می­کند.رویکرد پیشنهادی که از طریق یادگیری بوسیله­ی انجام دادن و عمل همراه با تأمل و کارورزی فکورانه میتوان این صلاحیت، هنرمندی و یاقابلیت عام را در معلمان محقق ساخت.
  • ادراک عمیق و متکثر. خلاقیت برای چارچوب­بندی مسائل از منظره­های گوناگون و ارائه­ی راه­حل­های خلاقانه برای آن­ها و قدرت قضاوت، از قابلیت­های عام مورد نیاز برای تدریس فکورانه می­باشد. رویکرد پیشنهادی از طریق تقویت ادراک زیبایی شناختی و توجه به تربیت هنری دانشجو معلمان موجب رشد این قابلیت عام در آن­ها خواهد شد. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می­گردد:
  • برنامه­های ­درسی تربیت ­معلم به­نحوی طراحی شود که دانشجویان از بدو تحصیل، با حضور در مدارس و با کارورزی فکورانه بتوانند دانش دریافت شده را درمحیط واقعی کلاس درس اجرا نموده وبروی آن تأمل نمایند.
  • برنامه­های ­درسی تربیت­ معلم، به منظور ایجاد ادراک زیبایی شناختی و گسترش دایره­ای ادراکات، همچنین رشد خلاقیت و نیروی قضاوت در دانشجویان، توجه ویژه­ای نماید و هنر بعنوان فرا برنامه بر تمامی اجزای برنامه ­درسی تربیت ­معلم احاطه داشته باشد.
  • برنامه­ درسی تربیت­ معلم تلاش خود را بر گسترش ادراکات دانشجویان قرار داده و با توجه به اهمیت خود پنداری بر همه­ی نمود­های زندگی شخصی و حرفه­ای فرد، به دانشجویان کمک نماید تا نحوه­ی نگرش به خویشتن را بعنوان یک معلم در جهت مثبت تغییر دهند و به تبع آن نسبت به حرفه­ی معلمی نیز نگرش مثبت داشته باشند.
  • برنامه­های­ درسی تربیت ­معلم باید در ارزشیابی­ها، ضمن تأکید بر خود­­ارزیابی توسط دانشجویان، سنجش فرآیند تأمل را در موقعیت­های عملی و در جریان کارورزی به­منظور تعیین میزان پایبندی آنها به تأمل، بعنوان هدف اساسی تربیت­ معلم مورد توجه ویژه قرار دهند.

منبع

سنچولی،محمود(1394)، ارزشیابی برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان،پایان نامه کارشناسی ارشد،علوم تربیتی مدیریت آموزشی، دانشگاه سیستان بلوچستان

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0