مدل پذیرش تکنولوژی

مدل پذیرش تکنولوژی توسط فرد دیویس در سال 1989، برای پیش بینی و استفاده از تکنولوژی های درون سازمان ها مطرح شد و یکی از پرکاربردترین مدل های مطاله شده در پذیرش می باشد. این مدل در طیف وسیعی از زمینه های پژوهشی، روی کاربردهای تکنولوژی های مختلف در طول زمان تأیید اعتبار شده است و اخیراً برای پیش بینی پذیرش بانکداری اینترنتی هم استفاده گردیده است. این مدل، دلیل اینکه چرا کاربران، بخش های خاصّی از فناوری را می پذیرند یا رد می کنند، را نشان می دهد. مدل پذیرش تکنولوژی، توسعه تئوری عمل منطقی است و براساس آن فرض می شود که دو باور فردی در مورد سهولت استفاده و سودمندی سیستم های کامپیوتری روی نگرش فرد تأثیر می گذارد و آن نیز منجر به تمایل رفتاری و سپس ایجاد رفتار واقعی در استفاده از سیستم می گردد. طبق مدل پذیرش تکنولوژی، رفتار استفاده از یک تکنولوژی اطلاعاتی به وسیله قصد استفاده از آن سیستم خاص تعیین می شود و قصد استفاده نیز به نوبه خود به وسیله میزان مفید بودن تکنولوژی مورد نظر از دیدگاه استفاده کننده و سهولت استفاده از سیستم توسط او تعیین می شود.

عناصر اصلی این مدل به شرح زیر می باشد:

سودمندی به دست آمده، به عنوان میزانی که فرد اعتقاد دارد، استفاده از یک سیستم خاص، عملکرد شغلی اش را ارتقاء خواهد داد، تعریف شده است. بر مبنای مطالعات گذشته سیستم های مفیدتر، به احتمال بیشتر، مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
سهولت استفاده به دست آمده ، به عنوان میزانی که فرد معتقد است، استفاده از یک سیستم خاص بر حسب تلاش جسمی یا ذهنی و همین طور یادگیری، مستلزم تلاش زیادی نیست، تعریف شده است. سیستم هایی که یادگیری و استفاده از آنها دشوارتر است، احتمال کمتری دارد که به طور گسترده ای استفاده شوند.
نگرش، احساس مثبت یا منفی فرد در مورد انجام رفتار می باشد.
تمایل رفتاری، به میزان احتمال به کارگیری سیستم توسط فرد اشاره دارد.
رفتار، استفاده از سیستم به صورت کامل و مداوم را شامل می شود.

سودمندی و سهولت به دست آمده کاربرد بیشتر، واکنش افراد را نسبت به نوآوری بهتر می کند و تمایلشان به پذیرش آن بیشتر می شود. در مدل پذیرش تکنولوژی، سودمندی عامل اصلی است که اثری مستقیم روی تمایل رفتاری می گذارد و سهم عمده ای در تعیین نگرش دارد و در واقع واسطه تاثیر سهولت استفاده روی تمایل رفتاری است. سهولت استفاده، عاملی ثانوی است که اثر مستقیمی تنها بر روی نگرش نسبت به استفاده دارد. از آنجائیکه شواهد و مطالعات موجود نشان می دهد که رابطه بین نگرش فرد و تمایل رفتاری مطرح شده در مدل پذیرش تکنولوژی، مسئله ای خاص و گیج کننده است، این مدل توسط دیویس و ونکتش^، با حذف سازه نگرش در سال 1996، مورد اصلاح قرار گرفت.

یکی از مزیّت های مهم مدل پذیرش تکنولوژی این است که این مدل، چارچوبی جهت بررسی تأثیر متغیرهای خارجی بر استفاده از تکنولوژی مورد نظر ارائه می کند. در واقع بسیاری از محققّان، متغیرهای اضافی را برای پذیرش تکنولوژی پیشنهاد کرده اند و اعتقاد دارند که این متغیرهای خارجی ممکن است به عنوان راهی برای بهبود توانایی پیش گویی مدل عمل کنند. پیشنهاد شده است که سازه های رفتاری و متغیرهای خارجی دیگری که منعکس کننده محیط وظیفه ای کاربر است، در مدل پذیرش تکنولوژی ادغام شود.

مدل پذیرش تکنولوژی به مدیران ارشد مسئول و توسعه محصولات آنلاین بانکداری و توسعه دهندگان سیستم های اطلاعاتی برای پیشگویی قصد رفتاری کاربران کمک می کند. این دانش یا حداقل بینش اضافی، به آنها اجازه می دهد که روش هایی را توسعه دهند که استفاده کنندگان از سیستم را آسان و آسان تر سازد و متخصصان بانکداری و فناوری را قادر سازد تا روش های جدیدی را برای برآوردن نیازها و انتظارات مشتریان بانکداری اینترنتی به کار گیرند.

تئوری پذیرش تکنولوژی به بررسی استفاده از یک فناوری و تکنولوژی جدید می پردازد و نشان می دهد به مرور زمان که افراد تجربه بیشتری از فناوری بدست می آورند، به قضاوت در مورد سودمندی یک سیستم بر اساس مزایای موقعیت بالقوه ناشی از استفاده بیشتر از اطلاعات اجتماعی در شکل دهی سودمندی ادراکی توجه می کنند. عوامل و متغیرهای سودمندی به دست آمده و تمایل رفتاری به دست آمده با متغیرهای سودمندی درک شده و تمایل به پذیرش بانکداری اینترنتی تحقیق همسو و هم جهت می باشند. آن چه امروزه احساس می‌ شود این است که بانکداری باید به شکل اساسی متحول شود. پارامتر های بسیار مهمی در بانکداری وجود دارد که تا آن ها متحول نشوند، بانکداری اینترنتی نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. یکی از این پارامتر ها، مشتری‌ مداری است یعنی تا یک روحیه قوی برای محوریت مشتری در بانک وجود نداشته باشد، یک بانکداری امروزی وجود نخواهد داشت.

تنوع خدمات نیز، یکی دیگر از همین پارامتر ها است. اگر آن دسته از خدمات فراوان بانکی مورد نیاز مشتریان که امروزه در سایر کشور ها عرضه می‌ شود، عرضه نگردد، بانکداری اینترنتی کردن هم یک محدوده کوچک از خدمات مورد نیاز مشتریان را در برخواهد داشت. همه جای دنیا بانکداران فعالانه دنبال مشتریشان می‌ روند و همواره با نامه از طریق پست سنتی و یا پست الکترونیکی در میان مشتریان بازاریابی می‌ کنند و در صورت مراجعه مشتری به شعبه از وی دعوت می‌کنند تا از بسیاری از خدمات بانکداری اینترنتی استفاده کند. بنابراین تنها با بانکداری اینترنتی برخی از فعالیت‌ ها، به بانکداری اینترنتی نمی‌ رسیم، بلکه باید در ابتدا زیربنای شکل‌ گیری ارائه خدمات به‌ صورت الکترونیکی را به دقت ایجاد نمائیم. در این فصل، مباحث مرتبط با بانکداری اینترنتی و پذیرش آن، مورد بررسی قرار گرفت، سطوح مختلف، مزایا و معایب آن نیز مطرح گردید و زیرساخت های لازم برای برقراری و توسعه پذیرش بانکداری اینترنتی نیز مشخص شد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که عواملی که موجب گرایش افراد به پذیرش بانکداری اینترنتی می شوند را باید شناسایی و بیش از پیش مورد توجه قرار داد تا بر میزان نگرش مثبت در افراد افزوده شود و بانک ها نیز قادر گردند که خدمات اینترنتی خود را از این طریق بسط و گسترش دهند.

منبع

زرعی جورشری،الهام(1393)، پذیرش بانکداری اینترنتی توسط مشتریان بانک،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید