مدل های استفاده شده در سیستم های شبکه

مدل های مختلفی برای ارزیابی عملکرد محصولات شبکه سیستم ارائه شده اند ، که بعضی از آن ها مشابه هستند، آن ها می توانند در یک دسته بندی قرار گیرند که می توان آنالیزهای سیستماتیک بیشتری روی آن ها انجام داد. این تحقیق آن ها را به صورت 9 گونه زیر  دسته بندی می کند:

• مدل مستقل

ساده ترین روش برای ارزیابی عملکرد سیستم و فرآیندهای جزء یک سیستم شبکه، مورد بحث قرار دادن هر کدام به صورت  DMUهای مستقل می باشد که کارایی هرکدام به صورت جداگانه اندازه گیری می شود. تا وقتی که سیستم و فرایندها، مستقل می باشند، تکنیک و اندازه عملکرد آن ها می تواند به وسیله مدل هایBCCو CCRاندازه گیری شود

• مدل سیستم ارزیابی فاصله ای

یک مدل ارزیابی فاصله سیستم برای پیدا کردن حداقل فاصله ورودی  یا حداکثر اندازه فاصله خروجی  برای عملکرد سیستم مدل(3) استفاده می شود. برای ایجاد حداقل پارامتر ورودی، قابل قیاس با حداکثر پارامتر خروجی، معمولا در شکل دو طرفه یا منفی نشان داده می شود.

تابع فاصله می تواند جهت دار باشد، این یعنی، فاصله در طول یک جهت g، اندازه گیری شده است. در این مورد، تابع هدف پارامتر فاصله  را حداکثر می کند، و مقادیرسمت راست در محدودیت مدل(3) برای ورودی ها و خروجی ها، به ترتیب با  و  جایگزین می شود. این نوع مدل برای مواردی به خصوص، کارایی دارند که دارای خروجی های نامطلوب می باشند، جایی که میزان کمتری از آن ها ، خواسته شده است.

• فرآیند مدل اندازه فاصله

در مدل ارزیابی فاصله سیستم، هر فرآیند به پارامتر فاصله  ، مشابه در زمان ارزیابی عملکرد نیاز دارد. به عنوان یک تعمیم برای این مدل مجاز بودن هر فرآیند برای مرتبط بودن با یک پارامتر  مختلف می باشد، که در آن عملکرد این فرآیند نشان داده می شود و عملکرد سیستم یک میانگین سنگین از این عملکرد فرآیند، منحصر به فرد می باشد  . اگر پارامتر از سمت  خروجی تعیین شده باشد، آن گاه مینیمم سازی به ماکزیمم سازی تغییر  می یابد. برای تعیین فرآیندهای جهت های مختلف، یک علامت منفی به آن هایی که دارای بهینه یا جهت های متفاوت هستند، برای قابل قیاس بودن، اضافه  می شود. تابع فاصله جهت دار نیز برای بهبود مدل ها در این رده ها استفاده شده است. این نظرمشابه اندازه فاصله سیستم می باشد.

• مدل فاکتور اندازه فاصله

بیشتر روش های متداول ، مدل اندازه فاصله، به هر فاکتور اجازه می دهد که دارای پارامترهای مختلف باشد و تابع هدف میانگین را مینیمم می کند. برای اینکه پارامترهای ورودی و خروجی قابل قیاس باشند، آن ها به فرم متقابل نشان داده شده خروجی ها، متصل می شوند. قابل ذکر است زمانی که تنها یک فرآیند برای سیستم وجود دارد، این مدل به ارزیابی عملکرد راسلف تقلیل می یابد. بیان متقابل، باعث غیر خطی شدن مدل می شود. برای غلبه بر آن، یک شکل نسبی میانگین از پارامترهای فاکتور ورودی به پارامترهای فاکتور خروجی، استفاده شده است.

جایی که فاکتورها با توجه به نوع آن ها، طبقه بندی شده اند، به عنوان مثال ورودی، خروجی، محصول میانی و پارامترهای مشابه به مشابه متصل شده اند، می توان ساده سازی انجام داد، که در متون آمده است. فاصله همچنین می تواند در جهت g در این نوع از مدل، اندازه گیری شود.

• مدل ارزیابی براساس اسلاک

تون وتسوتسوی یک مدل ارزیابی براساس متغیر کمکی (SBM) را برای ارزیابی سیستم و عملکرد فرآیند یک سیستم شبکه اراده کردند. متغیرهای کمکی به وسیله تقسیم مشاهدات DMUهای در حال ارزیابی برای ایجاد فاکتورهای متفاوت قابل قیاس، تنظیم شده اند. آن ها همچنین می توانند، به وسیله بردارهای جهت دار یا طیف وسیعی از فاکتورهای مربوطه، تنظیم شوند. دو شکل از تابع هدف ارائه شده است،  که یکی محصولات میانی را نمی سنجد، در حالیکه دیگری این کار را انجام می دهد .فوکویاما و میردهقان^. متذکر شدند که اسلاک ها به همراه محصولات متوسط باید محاسبه شوند و یک روش دو مرحله ای برایشناسایی ناکارآمدی DMU ها، ارائه دادند. مدل SBM هم برای روش های با خروجی های نامطلوب، استفاده شده اند.

شکل نسبی مدل عملکرد سیستم

عملکرد سیستم می تواند به عنوان نسبت مجموع ارزیابی شود، که از جمع خروجی های بیرونی  به ورودی های بیرونی، ، می باشد. یک فرم خاص از این مدل، مدل وابستگی ارائه شده به وسیله کائو برای سیستم های شبکه ای متداول می باشد، که نیازمند فاکتورهای مشابه، که در مجموع، ضرایب مشابهی  می باشند و مهم نیست مربوط به کدام فاکتور فرآیند باشند. مدل های این نوع معمولا به شکل ضریب، نشان داده شده اند. هرچند، تا زمانی که ضریب و فرم های بهبود یافته ، دارای ارتباط اولیه-دوگانه می باشند. مدل ها در این رده، معمولا نقطه مقابل 1 در اندازه گیری فاصله سیستم می باشد.

شکل نسبی مدل عملکرد فرآیند

مانند مدل کارایی نسبی سیستم، عملکرد یک فرآیند می تواند به صورت نسبتی از مجموع ورودی های آن به خروجی های آن ، اندازه گیری شود، همانطور که در معادله 5 نشان داده شده است. در تقابل با مدل کارایی سیستم، که در آن  کارایی سیستم مفهوم اصلی در جستجو برای ضرایب مطلوب می باشد و یک ارتباط بین سیستم و مدل عملکرد فرآیند را حاصل می شود. مفهوم اصلی یک مدل عملکرد فرآیند، عملکرد های فرآیند با یک نیروی محرک با مجموع آن ها ،که معمولا در فرم متوسط،  می باشد. معمولا با یک انتخاب صحیح وزن ، با یک فرم خطی از مدل، حاصل می شود.

مدل تئوری بازی

در ابتدای بازی با pبازیکن، نیاز است که پرداخت به هر بازیکن  حداقل به اندازه از کارافتادگی هر بازیکن باشد. با قبول یک مجموعه از پرداخت کارافتادگی ( )، پرداخت هر بازیکن می تواند به وسیله حل مسائل ماکزیمم سازی ، حاصل می شود.، که در آن  پرداخت uامین بازیکن می باشد. با یک انتخاب صحیح از پرداخت کارافتادگی و تعیین  به عنوان عملکرد k فرآیند، بهترین استراتژی به عنوان ضرایب محاسبه عملکرد، ارائه و تخمین زده شده است و به صورت عملکرد مطلوب، محاسبه شده است.

مدل ارزش پایه ای

این مدل، به مفهوم حداکثر سازی مجموع خروجی  و یا سود  ، سیستم شبکه با محدودیت های مدل 4 ، می باشد.  بیشتر مدل هایی  که در بالا ذکر شده دارای تفاوت می باشند که به طور خاص نشان داده نشده اند، زیرا از نظر مفهومی مهم هستند.

منبع

پورکریمی نژاد جلالی، مونا(1394)، ارزیابی عملکرد(کارایی ) شعب بانک بااستفاده از مدل شبکه ای DEA، پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید