مدل هافمن چیست ؟
هافمن به همدلی به عنوان واسطهی اولیه رفتار جامعهپسند نگریسته است، مدل هافمن نیز یک مدل تحولی و دارای سه مولفه: 1- شناختی 2- عاطفی و 3- انگیزشی است و بر پاسخهای همدلی به پریشانی دیگران به عنوان انگیزهای برای رفتارهای نوع دوستی (بشردوستانه) تاکید دارد. همین پاسخها است که رفتارهای نوع دوستی را دامن میزند. تعریف هافمن از همدلی عبارت است از: یک پاسخ عاطفی جانشین که برای موقعیت شخص دیگر مناسب تر است تا برای خود شخص. در این مدل نقش پذیری شناختی به عنوان کمکی برای تجربهی عاطفی موثر است. مدل همدلی هافمن روی جزء عاطفی بیشتر از جزء شناختی تاکید کرده است، اما با این وجود تاکید میکند که هر دو جزء شناختی و عاطفی در فرایند همدلی درگیر هستند. هافمن معتقد است پاسخهای همدلی به پریشانی دیگران به صورت فطری در کودکان وجود دارد. به گونه ای که یک کودک در پاسخ به آشفتگی و گریهی کودک دیگر، به گریه میافتد. در این آزمایش وقتی کودک در کنار کودک دیگری که به دلیلی گریه میکرد قرار میگرفت، او نیز به گریه میافتاد. این دست از پاسخها جان مایهی فطری رفتارهای نوع دوستی به شمار میروند. هافمن ضمن بر شمردن همدلی در زمره پاسخهای بازتابی، آن را پدیده فطری و درونزاد دانسته است. متعاقبا رفتارهای ناشی از همدلی هنگامی قابل بروز هستند که نظام شناختی کودک به رشد و بلوغ لازم رسیده باشد.گرچه تاثیر فرایند اجتماعی شدن بر شکل دهی همدلی توسط هافمن به رسمیت شناخته شده است، اما وی برای آمادگیهای زیستی نیز نقش ویژهای قائل است. حتی هیجانها و شور و شوقهای همه گیر که به سرعت گسترش مییابد نیز مشمول همدلی میشود، در واقع اینکه ما در میان جمع بیشتر به جکها میخندیم و یا در عزاداریها براحتی به گریه میافتیم، به سبب همدلی است.
منبع
سعید نیا ، سهیلا (1393) ، بررسی رابطه هوش عاطفی و هوش اخلاقی با کیفیت زندگی نقش واسطه ای همدلی ،پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی ،دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی شیراز
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید