مدل‏ های پياده سازی دولت الكترونيك

از بين مدل­هاي مختلف پياده‏سازي دولت الكترونيك، مدل­هاي سازمان ملل، لاينه و لي و گــــروه گارتنر به دليل اهميت بيشترشان به طور مشروح معرفي مي­ شوند.

مدل سازمان ملل

در پژوهشي كه در سال 2002 ميلادي توسط سازمان ملل انجام گرفته، يك مدل پنج مرحله ­اي براي پياده‏ سازي دولت الكترونيك مشخص شده است. سازمان ملل اين مدل را براي تعيين وضعيت تكامل كشورها ارائه كرده و درعين حال ميزان آمادگي آنها را براي پذيرش فناوري اطلاعات نشان مي­دهد. تاكيد اين مدل كه نگرش كاربردي دارد بر روي كاربران و نيز نوع و تعداد خدمات ارائه شده به آنان متمركز است. شناسايي هركدام از اين گام­ها با بررسي وضعيت دولت الكترونيك در كشورهاي عضو سازمان ملل و چگونگي توسعه آن در جهان صورت گرفته است. اين گام­ها عبارتند از:

گام اول – پيدايش (ظهور): در اين مرحله كشورها ازطريق ايجاد يك وب سايت كوچك در وب حضور مي يابند. ادارات دولتي سايت­هاي اينترنتي خود را ايجاد مي­كنند. هم‏چنين اطلاعات موجود بر روي اين وب سايت­ها شكل غيركافي و ايستا دارند و به ندرت به روز مي‏ شوند و اطلاعات لازم براي نشان دادن نحـــوه دسترسي به خدمات به كاربران داده نمي­ شود. اطلاعات به‏ طور معمول به شكل محصولات، خدمات، آدرس ­ها و ارتباط با ساير وب سايت­ها است و در نهايت به شكل پاسخ دادن به سوال­هاي معمول قابل دسترسي است.

گام دوم – ارتقا (توسعه): اطلاعات موجود بر روي سايت ­ها افزايش مي­يابند و سايت­ هاي اينترنتي پوياتر مي ­شوند. تعداد صفحات وب افزايش مي‏ يابند.اطلاعات به شكل پويا ارائه و دفعات به‏ روز شدن آن زياد مي ­شوند. هم‏چنين درجه تنوع اطلاعات و محتواي آنها بالا مي­ رود و به شكل كاتالوگ، خبرنامه و موتورهاي جستجو قابل دستيابي هستند.

گام سوم – تعامل: ارائه اطلاعات در اين مرحله بر پايه نياز مراجعان سازماندهي مي­شود و كاربران مي­ توانند با پست الكترونيك يا پركردن فرم­ هاي الكترونيك با سازمان خود ارتباط برقرار كنند. در اين مرحله ارتباط دوسويه رسمي بيشتري ميان مشتريان و سازمان برقرار مي­ شود. هم­چنين بانك‏هاي اطلاعاتي با موتور جستجو در اختيار كاربران قرار مي گيرد تا امكان تبادل اطلاعات با سازمان خود را بيابند. مشتريان امكان خودي‏كردن محصولات و خدمـــــات بر خط را خواهند داشت؛ يعني، مي­توانند تنها محصولات و اطلاعاتي را ببينند كه موردنيازشان است.

گام چهارم – تراكنش (تبادل): طي اين مرحله، كاربران مي­توانند از خدمات به صورت برخط استفاده كنند، جهت دريافت خدمات و اطلاعات و محصولات روي خط مبلغ موردنظر خود را پرداخت‏ كنند و معاملات مالي با امنيتي را به صورت برخط انجام دهند. ارتباطات در اين مرحله به شكل زنجيره ­اي است كــــه بين خدمات و محصولات برقرار مي­ شود تا بالاترين ميزان رضايت كاربران تأمين شود. به علاوه بر روي حريم افراد، تأييد صحت ارتباطات، اعتبار تبادلات، يكپارچگي و عدم تكرار تمركز مي‏شود.

گام پنجم – يكپارچگي (ادغام): در اين مرحله، همه خدمات و اطلاعات دولتي، به‏ سادگي در اينترنت قابل دسترسي هستند. كليه وظايف الكترونيك يكپارچه شده ­اند و در فضاي الكترونيك خطوط متمايزكننده ادارات برداشته شده­اند. پژوهش ­هايي كه توسط سازمان ملل انجام گرفته، نشان دهنده اين مطلب است كه در سال 2002 ميلادي، 32 كشور جهان در مرحله پيدايش، 65 كشور در مرحله ارتقا، 55 كشور درمرحله تعامل و 17 كشور در مرحله تراكنش قرار داشته ‏اند و هيچ يك از كشورهاي جهان به مرحله يكپارچگي نرسيده اند. هم‏چنين كشورهاي فقير و عقب مانده جهان بيشتر در گام نخست گسترش دولت الكترونيك جاي دارند. ايران و برخي از كشورهاي روبه توسعه، كشورهاي آسياي مركزي و برخي از كشورهاي خاورميانه در مرحله ارتقا جاي دارند. كشورهاي اروپايي و برخي از كشورهاي عربي مانند امارات متحده، كويت، مصر، مغرب، اردن و عربستان سعودي در مرحله تعامل قرار دارند. پيشگامان دولت الكترونيك درجهان مانند كانادا، انگلستان، سنگاپور، آمريكا و استراليا در مرحله تراكنش هستند و با وجود اينكه هنوز هيچ كشوري به مرحله يكپارچگي دست نيافته است، اما انگلستان و سنگاپور از پيشگامان ورود به اين مرحله هستند. گفتني است كه آرمان كشورها از استقرار دولت الكترونيك لزوماً پيمودن تدريجي و گام به گام اين مراحل نيست. به طوري كه برخي از كشورها رسيدن به فازهاي تعامل يا تراكنش را به عنوان آرمان خود برگزيده­اند. نتايج بيشتري از اين مدل و تحقيقـــات مرتبط با آن در فصل بعدي ازنظر مي گذرد.

مدل لاينه – لي

اين مدل توسط كارن لاينه، استاد دانشكده مسائل امور شهري و جونگ وولي، استاد دانشكده تجاري دانشگاه نوادا لاس وگاس ارائه و برپايه يكسري امكان سنجي­هاي مديريتي، سازماني و فني و طبق تجربيات ايالات متحده بنا شده است. اين بحث از دولت ايالتي نشأت مي­گيرد و نوآوري­هاي مدل در دو سطح دولت محلي و مركزي كاربرد دارد. طبق نظر اين دومحقق براي ايجاد يك دولت الكترونيك مبتني بر اينترنت و روش‏هاي ديجيتالي مراحل زير ضروري است. شكل شماره يك اين مراحل را به همراه ابعاد آنها نشان مي‏دهد.

مرحله اول – فهرست برداري: به دليل درخواست شهروندان، فشار فناوري اطلاعات، بالارفتن دانش فني كاركنان و درخواست صاحبان سهام وجود وب‏سايت دولتي ضروري است. با ايجاد اين سايت شهروندان مي توانند از نحوه ارائه خدمات و نحوه خدمات بعداز آن با دريافت اطلاعاتي از سايت­ها و روش‏هاي دولتي آگاهي يابند. با شعار شهروندان به عنوان مشتري، مقدار اطلاعات قابل ارائه بايد افزايش يابد و با ايجاد يك سايت فهرست، امكان اتصال و استفاده براي ساير سايت‏ها نيز فراهم شود.

به طور معمول در سايت فهرست، موضوع‏ها براساس وظايف يا عنوان‏هاي وزارتخــانه ها و مؤسسات دولتي طبقه بندي مي ‏شوند. در ضمن براي به ‏روز نگه داشتن سايت­هاي دولتي، با توجه به تغييرات متفاوتي كه در روش‏ها و مقررات انجام مي گيرد، به طور سريع بايد در اطلاعات وب سايت­ ها اصلاحات لازم به‏عمل آيد. همچنين مسئوليت هركــدام از مؤسسات دولتي در هماهنگي، برنامه ريزي و حفظ وب سايت مشخص شود. البته ممكن است يك مؤسسه مركزي مسئوليت وب سايت‏هاي دولتي را برعهده بگيرد. در اين مرحله هيچگونه تغييري به لحاظ الكترونيك اتفاق نمي­افتد بلكه تنها به پركردن يكسري فرم­ ها محدود مي ‏گردد.

در پايان بايد گفت كه ايده خدمات قابل دسترس براي همگان مستلزم روش‏ هاي برخط و غيرالكترونيك است زيرا همگان ممكن است به امكانات اينترنتي دسترسي نداشته باشند.

مرحله دوم – تراكنش: در اين مرحله شهروندان روز به روز خواستار گسترش انجام كارهايشان به صورت الكترونيك هستند. بنابراين، كارگزاران، مديران دولتي و شهروندان با بودن كانال­هاي ارتباطي مقدماتي برخط، به دنبال افزودن بر اين كانال هاي ارائه خدمات هستند. اين نوع ارتباطات اميد به بهبود كارايي را براي طرفين افزايش مي­دهد. شهروندان به تدريج از مزاياي دولت الكتـرونيك همچون خدمت رساني در همه اوقات روز، صرفه جويي در وقت به دليل عدم مراجعه حضوري و مواجه شدن با مشكلات رفت و آمد، ايستادن در نوبت و عدم پاسخگويي در اداره­ها آگاهي مي­ يابند. اين خود باعث گسترش استفاده از دولت الكترونيك مي­شود. ثبت فعاليت­هاي وسايط نقليه يا پركردن فرم ‏هاي مالياتي سرآغاز چنين خدمات تراكنش محور هستند. در ايـــن مرحله، روش ­هاي ارتباطي به گونه ­اي تنظيم مي­ شوند كه روابط دوطرفه باشد. اين توانايي باعث اعطاي نقش فعال تري به شهروندان مي­شود زيرا آنها به طور مستقيم مي­ توانند با مسئولان مربوط تماس برقرار كنند. در نهايت اينكه در اين جامعه پاسخگويي و كيفيت سيستم­هاي ON-LINE با سيستم هاي OFF – LINE مقايسه مي­ شود و يكپارچگي آنها مدنظر قرار مي­ گيرد..

مرحله سوم – ادغام عمودي: هدف از اين مرحله، اصلاح سيستم و روش­ هاي خدمات رساني است. اين ضرورت به اين خاطر است كه بعد از راه ‏اندازي سيستم­هاي ارتباطي جديد، انتظارات شهروندان افزايش پيدا مي­كند. طي اين مرحله اغلب سازمان­هاي دولتي، بانك­هاي اطلاعاتي خاصي دارند و طراحي و فرايندهاي مشابه ندارند. لذا ادغام عمودي آنها ضروري است. به همين منظور بعضي از وظايف مشابه ابتدا همسان مي­شوند و اين كار ازطريق يك بانك اطلاعاتي متمركز انجام مي­گيرد و يا اينكه ازطريق كانال خاصي با هم ارتباط پيدا مي­كنند. به عنوان نمونه­اي از فعاليت­هاي اين مرحله يك سيستم ثبت مجوز رانندگي در يك ايالت آمريكا را درنظر بگيريد. اين سيستم ممكن است به يك پايگاه داده ملي كه دربرگيرنده رانندگان وسايط نقليه سنگين عبوري است، متصل شود. از آنجا كه سيستم‏ها به طور عمودي ادغام شده‏اند، به محض اينكه يك شهروند براي يك مجوز كاري در دولت، فرمي را پر مي‏كند، اين اطلاعات به سيستم مجوز كار ايالتي، دولت مركزي و شماره تشخيص كارمند وارد و ثبت مي­شود.

مرحله چهارم – ادغام افقي: از آنجا كه شهروندان داراي نيازهاي مختلفي از قبيل آمـــوزش، بهداشت، غدا، مسكن و… هستند، مي توانند از كمك‏هاي اطلاعاتي و خدمات دولتي اين مرحله به بهترين نحو ممكن استفاده كنند. از ديدگاه آنان خدمات قابل ارائه مي‏توانند ازطريق سيلوهاي مختلف و يا به صورت يكپارچه فراهم شوند. سازمان‏هاي مختلف با حوزه­ هاي وظيفه ‏اي متفاوت نيز مي­ توانند با همديگر همكاري كرده و در اطلاعات يكديگر هم سهيم شوند. به طوري كه اطلاعات مشترك ازطريق يك مؤسسه منتشر شود و همه وظايف مؤسسه­ها را برعهده گيرد. ازنظر فني ادغام بانك­هاي اطلاعاتي نامتجانس و رفع مشكلات تعارض آنها مستلزم وظايف متعدد و رفع هرگونه مانع براي دسترسي به آنهاست. از اين طريق سازمان­ها قادر خواهند بود كه از اصل صرفه جويي در مقياس استفاده كنند و هزينه­ها را كاهش دهند. به شرطي كه شهروندان اين ادغام را به عنوان خوشه چيني از اطلاعات يك جامعه محصور شده و يا اطلاعات منحصر به فرد تلقي نكنند.

مدل گروه گارتنر

گارتنر طبق این مدل، بلوغ دولت الکترونیک از چهار مرحله تشکیل یافته است. فاز (اطلاعات):حضور در وب می­باشد. اطلاعات ایستا مربوط به شهروندان و بخش تجاری تهیه میگردد. فاز ( تعاملات):افراد می‏توانند سوالاتشان را از طریق ایمیل بپرسند، از موتورهای جستجو استفاده کنند و انواع فرم­ها و اسناد را دانلود کنند. فاز (معامله): پرداخت­های آنلاین مالیات­ها، ویزا، پاسپورت ازمشخصه­های آن است. فاز(تغییر): تعریف مجدد تحویل خدمات دولتی از طریق ایجاد یک نقطه ارتباط که باعث می‏شود تمام سازمان­های دولتی برای شهروندان شفاف باشند.

منبع

جوادی، شکوفه(1393)، رابطه استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک با اعتماد عمومی (مورد مطالعه،اعضا هیأت علمی وکارکنان دانشگاه شهید باهنرودانشگاه آزاد اسلامی کرمان)، پایان نامه کارشناسی مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.

از فروشگاه بوبوک دیدن فرمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0