صورتهای مالی
صورتهای مالی بخش اصلی فرآیند گزارشگری مالی را تشکیل می دهد. هدف صورتهای مالی ارائه اطلاعات تلخیص وطبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی، وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. اعتبار دهندگان همواره نگران توزیع وام های اعطایی بوده ودر قبال اخذ وام جدید توسط شرکت واولویت دادن به تسویه آن ها در مقابل وام های قبلی حساسیت نشان میدهند.
اشباف وهمکاران گزارش می دهند که کیفیت حاکمیت یک شرکت بطور مثبتی با اعتبارآن شرکت وسطوح بدهی،مقدار بدهی کم ویازیاد وسررسیدبدهی، بدهی کوتاه مدت ویابلندمدت شرکت ها در ارتباط است.طبق تحقیقات صورت گرفته یکی از راههای توسعه وحل مشکلات اقتصادی جذب سرمایه ها وهدایت آنها به بخش های مولد اقتصادی است واز طرفی، با توجه به جهت گیری سرمایه گذاران، سرمایه گذاری ها به سمت صنایعی هدایت خواهد شد که سود بیشتر ویا ریسک کمتری داشته باشند. به همین دلیل سرمایه گذاران به عنوان یکی از مهمترین گروههای استفاده کننده از صورتهای مالی جهت هدایت سرمایه های خود به سمت صنایع با بازدهی بالا، توجه خود را به رقم سود خالص به عنوان آخرین قلم اطلاعاتی صورت سود و زیان منعطف می دارند.
نظربه توجه وتاکید زیاد گروههای استفاده کننده از گزارشهای مالی بر روی سود، مدیران شرکتها سعی می کنند تا رقم اعلام شده ی سود که در غلب صورتهای مالی ارائه می شود را با اختیاراتی که دارند تحت تاثیر قرار دهند.جونزوشارما ، تعریف جامعی در خصوص مدیریت سود ارائه نموده اند. به عقیده آن ها مدیریت سود(دستکاری سود)زمانی اتفاق می افتد که مدیران با استفاده از قضاوت؛تشخیص در گزارشگری مالی وساختارمبادلات جهت گمراه نمودن بعضی از ذینفعان شامل : سهامداران، اعتباردهندگان، کارکنان، دولت، سرمایه گذاران و….. درباره عملکرد اقتصادی شرکت یا تحت تاثیر قرار دادن نتایج قراردادی که به ارقام حسابداری گزارش شده وابسته است، درگزارشگری مالی تغییر ایجاد می کند.
منبع
احمدزاده ،معصومه(1393)، ارتباط بین بدهی های کوتاه مدت ومدیریت سودمبتنی براقلام تعهدی درشرکتها،پایان نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی ،دانشگاه آزاداسلامی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید