رهبری معنوی در سازمانهای آموزشی
در ارتباط با کاربرد سبک رهبری معنوی در سازمانهای آموزشی تحقیقاتی انجام شده است که همگی بر لزوم بکارگیری این سبک رهبری در بین رهبران آموزشی تاکید داشته اند؛ اما آنچه بیش از این جالب توجه بوده است ارائه مدل خاصی از رهبری معنوی برای دانشآموزان و تک تک افراد بوده که عبارت از مدل رهبری معنوی شخصی میباشد. چکرینگ، دالتون و استام معتقدند یکی از عوامل مهم در توجه و گسترش این مدل در بین مؤسسات آموزشی مشکلات موجود در این مؤسسات میباشد. این افراد، تأکید بیش از حد آموزش عالی و سیستم موجود در دانشگاهها بر روی موفقیتهای مادی و توسعه مهارتهای تکنیکی از طریق برنامههای حرفهای در علوم، پزشکی، تکنولوژی و تجارت را باعث غفلت از پیشرفت و توسعه درونی و روحی دانشجویان میدانند (همان). متأسفانه، همة این موفقیتها در مقابل حذف توسعه ذاتی و روحی دانشجویان، هدف و معنیداری زندگی، ارزشها و اعتقادات، توسعه هیجانی، احساسی و اخلاقی، و خود فهمی در بین آنها بدست آمده است؛ اگرچه اخیراً، یک موج توجه به پیشرفت روحی دانشآموزان و معنویت آنها در بین این مؤسسات شکل گرفته است.در تأیید مطالب ذکر شده میتوان به تحقیقی که توسط مؤسسه تحقیقات آموزش عالی انجام گرفت اشاره کرد. در این پروژه که به بررسی معنویت در بین دانشجویان پرداخت نتایج حاکی از گرایش و تمایل دانشجویان کالجهای امروزی به درگیری و علاقه به تجربه کردن معنویات در بین آنها را نشان میدهد.
منبع
کاظمی ، علی (1390)، نقش فاصله قدرت در پیشبینی سبک رهبری معنوی مدیران مطالعة موردی دانشگاه فردوسی مشهد ، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه فردوسی مشهد
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید