رضايتمندي زناشويي

رضايتمندي زناشويي به عنوان نگرش ها يا احساسات كلي فرد نسبت به همسر و رابطه­اش تعريف شده است.چنين تعريفي از رضايتمندي زناشويي نشان مي دهد كه رضايتمندي يك مفهوم تك بعدي است و نشان دهنده ارزيابي كلي فرد نسبت به همسر و رابطه­اش است. بدين ترتيب رضايتمندي زناشويي نشان دهنده ارزيابي كلي فرد است كه در آن ويژ گي هاي مثبت بارز هستند و و يژگي هاي منفي تقريباً وجود ندارند و عدم رضايتمندي زناشويي منعكس كننده حالتي از ارزيابي است كه در آن ويژگي­هاي منفي بسيار بارز هستند و ويژگي هاي مثبت نسبتاً وجود ندارد. در نتيجه رضايتمندي زناشويي يك پديده درون­فردي و يك برداشت فردي از همسر و رابطه است و وقتي بكار مي رود كه واحد تحليل فرد است يعني: نگرش ها يا احساسات فردو هدف تجزيه و تحليل نگرش هاي ذهني افراد،به جاي نشانه هاي عملي درباره همسر و رابطه است.

سازگاري زناشويي

اين مفهوم بطور ثابت براي اشاره به فرايندهايي كه براي دستيابي به يك رابطه زناشويي هماهنگ و كاركردي ضروري است، در نظر گرفته مي­شود. دراين خصوص، رابطه­ي سازگارانه به عنوان رابطه اي تعريف مي­شود كه در آن مشاركت كنندگان حتي اگر با يكديگر مخالفند، به خوبي با هم ارتباط برقرار مي­كنند و اختلاف­هايشان را به شيوه­هاي رضايت بخش و دو جانبه حل و فصل مي­كنند. اسپنير سازگاري را فرايندي تعريف مي كند كه پيامدهاي آن بوسيله ميزان اختلافات مشكل آفرين زوجين، تنش­هاي بين فردي و اضطراب فردي، رضايتمندي زوجين، انسجام و به هم  پيوستگي زوجين و همفكري درباره مسايل مهم زناشويي، مشخص مي­شود. بدين ترتيب سازگاري مفهومي چند بعدي است كه نه تنها فرد، بلكه رابطه او با همسرش را در نظر مي­گيرد و نسبت به رضايتمندي از ويژگي هاي عيني­تري  برخوردار است .

اسپنير، بر اساس اين تعريف، مقياس سازگاري زوجي را تدوين كرد كه شامل اندازه­گيري چند بعدي سازگاري زناشويي است. اما به دليل آنكه وجوه متفاوت روابط زناشويي را ارزيابي مي­كند، مورد انتقاد تعداد بسياري از پژوهشگران قرار گرفته  است.لاك و والاس، سازگاري زناشويي را به عنوان فرايند انطباق کارامد شوهر و زن تعريف مي­كنند كه از تنش­هاي ارتباطي اجتناب مي­كنند و يا آن را حل مي­كنند، آن چنان كه از ازدواجشان و از يكديگر احساس رضايت مي­كنند و علايق و فعاليت­هاي مشتركي دارند و احساس مي­كنند كه ازدواجشان انتظارات آنها را برآورده كرده است. لاك بر اساس همين تعريف يك آزمون سازگاري زناشويي تدوين كردند كه خشنودي همسران از ازدواج و همسرشان، ميزان توافق درباره مسائل زناشويي مثلا”: رابطه جنسي، تبادل محبت، فلسفه زندگي و غيره، ميزان همراهي همسران با يكديگر، توانايي آنان در كنار آمدن با تضادهايشان راارزيابي مي­كند

منبع

عیسی نژاد،امید(1387)، اثربخشي غني سازي روابط بر بهبود كيفيت روابط زناشويي زوجين،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی تربیتی، دانشكده علوم تربيتي و روانشناسی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید