ديويد چيني :کیفیت زندگی و مصرف فرهنگي

 چيني از مفسران مطرح کیفیت زندگی است كه در سال 1996 اثري مستقل در خصوص ضرورت مطالعات کیفیت زندگی منتشر نمود .” به نظر وي هر گونه سياست هدفمند در زمينه مديريت اجتماعي مستلزم كشف چشم انداز‌هايي بي شماري کیفیت زندگی مردم جامعه است و از اين رو در نگاه نخست ، کیفیت زندگی را ، راه الگومند مصرف مي‌داند ، الگوهايي كه مردم را از يكديگر متمايز مي‌سازد و به ويژه در جوامع پيشرفته جديد، تنها راه قشر بندي اجتماعي به شمار مي‌رود.”در نگاه چيني سبك ها را بايد در متن و زمينه‌هاي خاص زندگي افراد شناسايي كرد بدين معنا كه سليقه ها و قريحه‌هاي خاص همانطور كه بورديو نيز اذعان مي‌دارد ،” برآمده از متن ويژه فضاي زندگي خصوصي انسان هاست به قريحه را به مثابه معناي نهان در پس همه امور مي‌بيند و بر آن است كه اصطلاحات بد سليقگي و خوش سليقگي …”روش‌هاي خاص براي ارزشگذاري هستند . اما اعتبار آنها، تنها از قدرت و منزلت گروه اجتماعي بكار گيرنده آن ها ناشي مي‌شود.در نگاه وي انتخاب مهمترين خصيصه اشكال گوناگوني کیفیت زندگی است ، انتخاب حاصل نگرش‌ها ، ارزش ها و ذائقه‌هاي خاص هر گروه اجتماعي است و اين انتخاب ها به نسبت جنسيت ، قوميت ، شهري و روستايي بودن ، شاغل يا بيكار بودن و … متفاوت است وي معتقد است كه افزايش مصرف و تجمل گرايي پديده اي شهري است و دو مورد از عوامل موثر بر مصرف گرايي را تفاوت جنس و حاشيه نشيني مي‌داند و بر آن است ك مطابق مطالعات حوزه مصرف ، زنان آسيب پذيري بيشتري در مقابل تحريكهاي غير عقلاني تبليغات دارند .او همين نكات را بسط و توسعه صنايع تفريحي و نيز كالاهاي فرهنگي و در نتيجه رشد روزافزون و كمي فرهنگ توده اي آورده است .البته وي معتقد است كه” تفكراتي چون مكتب فرانكفورت بي اساس است” ، زيرا بررسي ذائقه ها پيچيده تر از آن است كه به قول نخبه گرايان گذشته ، سطوح فرهنگ توسط رسانه‌هاي توده اي كنترل يابند و چنان همگاني شوند كه به گونه اي شبيه سازي و همگون سازي فرهنگي برسد .

منبع

عبدلی،فرانک(1393)،اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس به میزان خوش بینی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان،پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی،دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه

ازفروشگاه بوبوک دیدن نمایید