خوشبینی
محققان مطالعه بر روي خوشبيني را به عنوان يك سازه روان شناختي درقرن بيستم آغاز كردندخوشبيني معادل كلمه لاتين به معني بهترين است. تيگرخوش بيني را خلق يا نگرشي ميداند كه با در نظر گرفتن انتظار فرد و اجتماع همراه است؛ يعني فرد آنچه مطلوب اجتماع است را نسبت به آنچه براي خود سودمند ميداند در نظر ميگيرد. با توجه به اين تعريف ميتوان استنباط كرد كه خوشبيني مفهومي عيني يا واحد نيست و با مضامين آن مشخص ميشود. زيرا در مورد هر فرد آنچه به عنوان خوشبيني در نظر گرفته ميشود به چيزهايي كه براي او مطلوب و خواستني است، بستگي دارد.خوشبيني را توانايي بهتر نگريستن به دنيا و وقايعي كه در آن اتفاق ميافتد و توانايي برخورد درست با واقعيات زندگي تعريف كردهاند.خوش بيني با بهرهگيري از راهبردهاي كنار آمدن فعال ارتباط دارد. خوش بيني، نگرشها و گرايشهاي مثبت برنامهريزي براي بهبود، جستجوي اطلاعات و بازسازي موقعيتهاي بد بر حسب مثبتترين جنبههايشان را پيش بيني مي كند.تايلر خوشبيني را روحيه يا نگرشي تعريف ميكند كه با توقع درباره آينده اجتماعي يا مادي مرتبط است؛ آيندهاي كه فرد ارزيابي كننده، از نظر اجتماعي به دليل منافع يا لذتي كه برايش دارد، مطلوب تلقي ميكند.
منبع
زارعی،سمیه(1394)، ارائه مدل پیش بینی اشتیاق شغلی باتوجه به رهبری اصیل و سرمایه های روانشناختی دبیران تربیت بدنی شیراز،پایان نامه کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی ، دانشگاه پیام نور شیراز
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید