تعهدات مدیریت وخلاقیت

از بین انواع مدیریت ، مدیریت بر سازمان های آموزش و پرورش با اهمیت ترین ،پیچیده ترین ،مشکل ترین و مؤثرترین مدیریت ها ست.زیرا ثمره های آموزش و پرورش توأم با مدیریت های مطلوب ،خلاق و مناسب از یک سو تبدیل انسان هایی خام به انسان های خلاق ،بالقوه ،رشد یافته،متعادل و کمال یافته است. شناخت مدیرانی که بتوانند در موقعیت های مختلف خلاقیت از خود نشان داده و سازمان مدرسه را به سوی پیشرفت و موفقیت سوق دهند از ضروریات می باشد . آموزش وپرورش به ویژه در کشورهای جهان سوم به نوآوری در تمام فرایند های خود نیاز دارد وگرنه باعث انحطاط جامعه خواهد بود .

یکی از راه های ظهور خلاقیت در یک سازمان به وجود آوردن فضای محرک خلاقیت است بدین معنی که مدیر آماده شنیدن ایده های جدید از هر فردی که در سازمان کار می کند باشد. در واقع برقراری سیستم پیشنهادات در یک سازمان خلاقیت را تربیت می کند.ابهام اصطلاح خلاقیت مربوط به این می شود که یک مفهوم انتزاعی و تازه است ،اما ابهام در مفهوم به معنی پیچیدگی خود جریان خلاقیت نیست زیرا خلاقیت را می توان به راحتی  در زندگی روزانه حس کرد  و آن را لمس نمود .درباره خلاقیت نظریه های متنوعی وجود دارد ، مکاتب مختلف روانشناسی نیز از زوایای مختلفی به خلاقیت نگریسته اند . البته نمی توان بر یک نظریه یا دیدگاه خاص یک مکتب درباره خلاقیت متکی بود زیرا اغلب دارای نقاط قوت و ضعف هستند و هیچکدام در ارایه یک نظریه جامع درباره ی خلاقیت موفق نبوده اند .

تعهد شغلی

مدیران ومعلمان بعنوان نیروهای انسانی از مهم ترین عوامل سازمان آموزش و پرورش محسوب میشوند . این عوامل چرخ های سازمان را به تحرک وا میدارندتاسازمان به بقایش ادامه دهدواز زوالش جلوگیری  شود. سازمان آموزش و پرورش برای اجرای دقیق برنامه های توسعه ای وپیشرفت،نیاز به مدیران متعهد ومسئولیت پذیر دارد تا علاوه بر ماندگار بودن در سازمان و جلوگیری از هزینه های مجدد ، کار مفید بیشتری در قبال مشاغل و وظایف محوله انجام دهند.

سازمان آموزش و پرورش زمانی می تواند حرف تازه ای برای گفتن داشته باشد که منابع انسانی آن نسبت به حرفه ، سازمان و ارزش های کاری ، تعهد شغلی مدیران و عوامل مؤثر بر آن آگاهی یافته باشد . واینکه از چه راه هایی می توان مدیران را به شغل و سازمان متبوع خود متعهد نمود و احساس تعلق ،وفاداری و مسئولیت را در آنان برانگیخت؟

مدیران  آموزشی  باید بادارا بودن احساس تعهد قوی در کار و با در نظر گرفتن شرایط و تهدیدات محیطی ، فرصت های به دست آمده را غنیمت شمرده ، نقاط ضعف سازمان را بشناسند و آن ها را به حداقل برسانند، به تقویت نقاط قوت بپردازند ، همواره مشارکت در فرایند تصمیم گیری را تشویق کنند ، نظارت را کاهش دهند و با مد نظر قرار دادن و حفظ توازن بین ملاحظات مدیریتی و ملاحظات اخلاقی ، به گونه ای عمل کنند که کارکنان و فراگیرندگان با احساس تعلق و تعهد ، خود کنترل گردند .این کار ، به طور اجتناب ناپذیری ، در گرو تعهد شغلی آنان است تا با استفاده از اطلاعات و قدرت ناشی از موقعیت سلسله مراتب قانونی ، به آرمان ها ، اهداف ، ارزش های مجمع آموزشی و شخصیت فراگیرندگان احساس تعهد کنند و بطور اثر بخش و کارا به اداره ی مؤسسه  آموزشی بپردازند.

مدیران مؤسسات آموزشی از کار سخت نمی هراسند ،این مدیران ضمن اینکه با انجام دادن هر کاری وقت خود را تلف نمی کنند ، با صرف وقت زیاد نشان می دهند که از کار سخت بیم ندارند . آنان با اشتیاق فراوان بیشترین توجه خود را به امور و ارزش هایی معطوف می کنند که به وضوح ، برای موفقیت سازمان از سایر امور و ارزش ها مهم تر است . اشتیاق مدیر آموزشی برای مدیریت تحت امر خود متضمن تعهد قوی در کار است . بعبارت دیگر ، فردی که مشتاق است مدیری موفق باشد ، بهتر است که نسبت به کار خود تعهد قوی داشته باشد .

تعهد عبارت است از : به گردن گرفتن کاری ، به عهده گرفتن ، نگاه داشتن ، عهد بستن ، پیمان بستن و نیز عبارت است از:

•  عمل متعهد شدن به یک مسئولیت یا یک باور .
•  عمل ارجاع یا اشاره به یک موضوع .
•  تقبل یا عهده دار شدن انجام کاری در آینده .
•  حالت یا وضعیت اجبار یا الزام عاطفی به انجام کاری .

شهید مطهری ، درباره ی تعهد چنین می گوید : تعهد به معنی پای بندی به اصول و فلسفه یا قراردادهایی است که انسان به آن ها معتقد است و پایدار به آن ها می باشد .فرد متعهد کسی است که به عهد و پیمان خود وفادار باشد و اهدافی را که به خاطر آن ها و  برای حفظ آن ها پیمان بسته صیانت کند.

ضرورت و اهمیت تعهد در  کار

در مدیریت ، آنچه که در محل کار مورد نظر است ، ابتدا جنبه ی تخصصی یا فنی کار و سپس جنبه ی انسانی آن است . این امر از آنجا اهمیت پیدا می کند که هر مدیری براساس شرح وظایف معین کاری به کار گمارده می شود و چنانچه این جریان با در نظر گرفتن تخصص یا شایستگی فنی او باشد ،باید متوقع بود که قابلیت انجام دادن وظایف خود را داشته باشد . با وجود این، قابلیت انجام دادن کار لزوماً به معنی انجام دادن اثربخش آن نیست ، زیرا همان گونه که ذکر شد ،عامل انسانی و ویژگی های منحصر به فرد و ارزش های فرد ، با شایستگی فنی او در کنش و واکنش  قرار می گیرد و تعاملات و تأثیر و تأثر متقابلی ایجاد می کند به نحوی که اگر جنبه ی انسانی و ارزشی (تعهد) در جهت و راستای جنبه ی تخصص باشد ، این دو عامل همخوان و مؤید هم خواهند بود و در غیر این صورت ، هر کدام مانعی برای دیگری ایجاد خواهد کرد.

شهید مطهری، مدیریت را تابع مسئله رشد می داند و معتقد است اگر شخصی لیاقت و شایستگی و تعهد حداکثر بهره برداری از امکانات و سرمایه را داشته باشد ، رشد مدیر شدن را دارد و اگر چنین تعهد ، لیاقت و شایستگی را ندارد ،نباید چنین مسئولیتی را به عهده ی او گذاشت . بنابراین ، باید اول ویژگی های انسانی مدیر را شناخت و به آن ها توجه کرد و در نهایت ، قوانین حاکم بر رفتار انسان را مد نظر قرار داد و به نیروهای عظیم نهفته در او پی برد .آنگاه به نیاز های انسانی توجه کرد .چنین بر می آید که ضرورت متعهدانه انجام دادن وظایف مدیران در دنیای روابط و در بین انسان ها چنان باید باشد که پیوسته اخلاق و رفتار ، میزان تحمل و شیوه ی هدایت آنان شرایطی فراهم آورد که کارکنان با مشاهده ی ارزش ها ، باورها و نگرش های مدیر تأثیر بپذیرند.

منبع

قائدی،وهاب(1388)،رابطه تعهد شغلی بامیزان خلاقیت مدیران مدارس،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت آموزشی،دانشگاه آزاداسلامی بوشهر

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید