تعاریف یادگیری سازمانی

یادگیری سازمانی فرایندی است پویا که سازمان را قادر می سازدکه به سرعت با تغییر سازگار یابد این فرایند شامل تولیددانش جدید ، مهارتها و رفتارها می شود یادگیری سازمانی راه اصلی ایجاد کار دانشی و بهبود کارایی سازمان است. پس یک سازمان موفق باید در یادگیری پویا باشد.اصطلاح یادگیری سازمانی ظاهراً اشاره به یادگیری فردی در سازمان دارد، اما یادگیری سازمانی بیشتر اشاره به گروه یا یادگیری سطح سازمانی دارد. یادگیری فردی از طریق مطالعه ، مصاحبه ، شناخت ، تجربه ، تمرین و توسعه مدل های ذهنی موثر در ذهن صورت می گیرد ، اما یادگیری سازمانی زمانی اتفاق می افتد که گروه یاد می گیرد تعامل داشته ، دانشش را  سهیم شده و به صورت جمعی عمل کند به گونه ای که ظرفیت ترکیب شده گروه افزایش یافته و توانایی فهم و انجام عمل موثر را به دست آورند آرجریس یادگیری سازمانی را در گرو به اشتراک گذاشتن دانش ، باورها و مفروضات در میان افراد و تیم ها می داند، راجسون یادگیری سازمانی را بعنوان روشی که سازمان ها ایجاد ، تکمیل و سازماندهی می کنند تا دانش و جریان های عادی کار در رابطه با فعالیتها و همچنین کارایی سازمان از طریق به کارگیری مهارتهای گسترده نیروی کار توسعه یابد، تعریف می کند.

تمپلیتون و همکارانش برای یک تعریف واحد برای یادگیری سازمانی بیش از 150 مقاله علمی که در آن واژه یادگیری سازمان به کار رفته بود را بررسی کرده و نتیجه گرفتند که برای تعریف یادگیری 3 پارادایم جمعیت شناسی، اقدامات اجتماعی و نتیجه گیری مورد استفاده قرار گرفته است. آنها بر اساس مطالعات خود یادگیری سازمانی را مجموعه ای از اقدامات سازمانی مانند کسب دانش ، توزیع اطلاعات ، تفسیر اطلاعات و حافظه که به صورت آگاهانه و غیر آگاهانه بر تحول مثبت سازمانی اثر می گذارد، تعریف می کنند. الگراز و چیوا، یادگیری سازمانی را به عنوان فرایندی تعریف می کنند که سازمان از طریق آن یاد می گیرد و این یاد گرفتن به معنی هر گونه تغییر در مدلهای سازمانی است که منجر به بهبود یا حفظ عملکرد سازمان شود. سنگه (1990) یادگیری سازمانی را به عنوان یک رابطه متعادل که در آن فعالیتهای سازمان به صورت پویا برای بدست آوردن دانش تنظیم شده است معرفی می کند این رابطه کمک می کند تا تعادل محیط و عملیات سازمان حفظ شود.

یادگیری سازمانی ، توانایی سازمان است برای اینکه به طورمداوم خود را با توجه به خواسته های محیطی تنظیم کند. فویل و لی لس (1985) در روشن سازی مفهوم یادگیری سازمانی بیان می دارند که یادگیری سازمانی ، سازمان را به عنوان نهاد شناختی که قادر مشاهده اعمال خود کشف اثرات اقدامات و اصلاح اقدامات خود به منظور بهبود عملکرد سازمان تبدیل می کندتانگ (1997) استدلال می کند که یادگیری سازمانی یک مفهوم برای توصیف انواع خاصی از فعالیت هایی است که رخ می دهد تا سازمان در برابر  تغییرات محیطی ایمن کند، آرگریس و شان (1995) در مورد یادگیری سازمانی متوجه شدند که زمانی که همه اعضا از پیامدهای شناختی آگاه شدند یادگیری سازمانی به توسعه در می آید در نتیجه فرهنگ یادگیری که در آن مردم با هم کار می کنند توسعه می یابد این فرهنگ حمایت کننده سازمان برای حفظ و رقابت در محیط است.

 منبع

امراهی، اکبر(1392)،‌ بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و جامعه پذیری سازمانی با کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی شناختی‌اعضای هیات علمی، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت آمزوشی دانشگاه ارومیه.