تاریخچه و نحوه شکل گیری برند

تاریخچه برند کجاست؟ واژه برند از کلمه قدیمی انگلیسی با معنی “هیزم” (و در اصل از واژه‌ای هندی-اروپایی به معنی “داغ”) مشتق شده‌است. علامت‌گذاری حیوانات اهلی برای جلوگیری از سرقت آنها در 2700 سال پیش از میلاد مسیح در مصر باستان رایج بوده‌است تا حیوانات مسروقه قابل‌تشخیص باشند.  در حدود قرن دهم استفاده از علامت‌های بازرگانی به صورت طرح‌های ساده متشکل از خطوط رایج گردید. علامت‌های بازرگانی برای اثبات مالکیت کالاهایی که به علت صدمه یا غرق‌شدن کشتی، سرقت یا سایر موارد ناپدید می‌شدند، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. همچنین این علامت‌ها برای جستجو و شناسایی کالاها بوسیله افراد بی‌سواد مفید بودند.

نخستین برند ثبت‌شده در نیمکره غربی، به شکل سه صلیب لاتین متعلق به هرنان کرتز بود، که در سال 1519 وارد مکزیک شد. برندها به عنوان الگوهایی بودند که به سادگی قابل‌تشخیص بوده و به منظور تعیین هویت ساخته می‌شدند. استفاده اولیه برند، برای تشخیص مالکیت حیوانات اهلی و برای جلوگیری از دعاوی مربوط به آن بود، از آن پس، در غرب آمریکا استفاده از برند به معنی تائیدی از سوی فروشنده به خریدار مبنی بر “علامت کیفیت” حیوانات اهلی مورد خرید و فروش بود.

صنعت‌گران در اروپا و ژاپن نیز اتحادیه‌هایی را تشکیل دادند و علامت‌هایی را بر روی تولیدات خود ضرب می‌کردند. این علامت‌ها به عنوان روشی برای اطمینان از کیفیت محصول استفاده می‌شدند و بوسیله آنها کالاهای معیوب قابل ردیابی و بازگشت به تولیدکننده بودند. این علامت‌ها به اتحادیه‌ها اجازه می‌داد تا صنعت‌گران تولیدکننده کالای نامرغوب را جریمه کرده و یا از اتحادیه اخراج کنند. انقلاب صنعتی باعث تقویت رشد بازرگانی گردید و علامت‌های تجاری عمومیت‌یافته و هر چه بیشتر جنبه قانونی پیدا کردند.

همزمان با گسترش امکانات تولیدات انبوه، مفهوم برند و مدیریت آن به شکل امروزی به وجود آمد. مرحله اول شکل‌گیری مفهوم امروزی این دانش در اواخر قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم با فراگیرشدن انقلاب صنعتی و فراهم‌شدن بستر لازم برای تولیدات محصولات کارخانه‌ای به صورت انبوه فراهم گردید. در این دوران تقاضای پنهان برای انواع کالاهای مصرفی به تدریج نمایان شد و مصرف‌کنندگان این امکان را پیدا کردند که از میان کالاهای موجود در بازار دست به انتخاب بزنند.  این موج اولیه با بحران اقتصادی دهه 30 تا حدودی دستخوش متوقف گردید. رکود اقتصادی موجب گردید تا مصرف‌کنندگان به الگوهای پیشین مصرف که همانا صرفه‌جویی و خرید مایحتاج ضروری بود، واپس روی کنند.

در اواخر دهه 30 تا نیمه دهه 40 قرن بیستم با شعله‌ورشدن آتش جنگ دوم جهانی، امکانات تولیدی به‌ویژه در آمریکای شمالی بسیار گسترش یافت اما بیشتر در خدمت جنگ قرار گرفت. جنگ جهانی دوم علی‌رغم کلیه خسارت‌ها و ویرانی‌ها، باعث شد تا زیرساختار صنعتی به‌ویژه در آمریکا تقویت‌ شود و پس از جنگ، این زیرساختار عامل محرک تولید، صادرات و مصرف انبوه گردید. دهه 50 میلادی با عمومیت‌یافتن ابزارهای ارتباط‌جمعی به‌ویژه گسترش تلوزیون به عنوان مهمترین رسانه ارتباطی، به‌راستی دوره تولد دانش برندسازی به شیوه امروزی به شمارمی‌رود.

به‌طور کلی می‌توان گفت دانش برند به شیوه امروزی یک مبحث حدودا 60 ساله می‌باشد که هنوز در دوران طفولیت خود به‌سر می‌برد. در طی پنجاه‌وچندسال اخیر، کالاهای مصرفی تندرو محرک اصلی مفهوم برندسازی بوده‌اند. همچنین ارتباط تنگاتنگی میان دانش برند، تبلیغات و رسانه‌های ارتباط‌جمعی وجودداشته است.

منبع

کریم پور، یاسمن(1392)، شناسایی عوامل موثر بر شیفتگی به برند (مورد مطالعه: برند آدیداس)، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبایی.

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0