انواع سکوت سازمانی

سکوت سازمانی به طور کلی به عدم ابراز ایده ها، اطلاعات و نظرات کارکنان اطلاق می  گردد.اما با توجه به انگیزه ای که در کارمند برای سکوت وجود دارد، ماهیت ان متفاوت خواهد بود. لذا با توجه به ماهیت سکوت به انواع مختلف، سکوت مطیع، سکوت تدافعی و سکوت نوع دوستانه تقسیم می شودف که در این قسمت به توضیح ان پرداخته می شود:

سکوت مطیع

 هنگامی که اکثریت افراد، فردی را به عنوان فرد ساکت نام می نهند، منظور آنها اغلب ان است که وی به طور فعال، ارتباط برقرار نمی کند. سکوت حاصل از این رفتار ، سکوت مطیع نام دارد و به خود داری از ایده ها، اطلاعات یا نظرات مربوط بر اساس تسلیم و رضایت دادن به هر شرایطی اطلاق می گردد. بنابراین سکوت مطیع نشان از رفتار کناره گیرانه دارد که بیشتر حالت انفعالی دارد تا فعال.  از ویژگی های رفتاری افراد دارای این نوع سکوت می توان مشارکت کم، غفلت و ثبات نام برد. افراد با داشتن این نوع سکوت، تسلیم وضعیت فعلی شده و هیچ تمایلی برای تلاش در جهت صحبت کردن، مشارکت یا کوشش در جهت تغییر وضع موجود ندارند. به عنوان مثال کارمندی که از ارائه نظرات خود امتناع می ورزد زیرا باور به آن دارد و سال های گذشته اموخته است که صحبت کردن بی فایده است و ایجاد تفاوت و تغییر در شرایط موجود با صحبت کردن بی فایده است و ایجاد تفاوت و تغییر شرایط موجود با صحبت کردن و اظهار نظر، دور از ذهن می باشد. این افراد تسلیم هر نوع وضعیتی شده و ایده ها و پیشنهادات خود را ابراز نمی کنند.

سکوت تدافعی

انگیزه این نوع سکوت، احساس ترس در فرد از ارائه اطلاعات است. در واقع گاهی ممکن است افراد به دلایل محافظت از موقعیت و شرایط خود، به خود داری از ایده ها، اطلاعات یا ارائه نظرات مربوطه بپردازند. سکوت تدافعی رفتاری تعمدی و غیر منفعلانه است که به منظور حفظ خود از تهدیدهای خارجی به کار می رود. این نوع سکوت بیشتر حالت غیر انفعالی دارد و دربرگیرنده آگاهی بیشتر از شقوق و گزینه های موجود در تصمیم گیری و در عین حال خود داری از ارائه ایده ها، اطلاعات و نظرات به عنوان بهترین استراتژی در زمان مقتضی است. سکوت تدافعی شبیه حالتی است که افراد از انتشار خبر به دلیل آشفته شدن افراد یا ایجاد پیامدهای منفی برای شخص خبر رسان پرهیز می کنند. برای مثال خود داری از ارائه اطلاعات و تصحیح و کتمان واقعیت ها در مورد مشکلات به دلیل پرهیز از تهدید منافع شخصی و پیشگری از مقصر شناخته شدن در ایجاد مشکلات است.

سکوت نوع دوستانه

سکوت نوع دوستانه مبتنی بر ادبیات رفتار شهروندی سازمانی است و عبارت از امتناع از بیان ایده ها، اطلاعات و یا نظرات مرتبط با کار با هدف سود بردن دیگر افراد در سازمان و بر اساس انگیزه های نوع دوستی، تشریک مساعی و همکاری، سکوت نوع دوستانه تعمدی و غیر منفعلانه است که اساساً بر دیگران تمرکز و تأکید دارد. این نوع سکوت همچون سکوت تدافعی بر اساس ملاحظه و اگاهی از بدیل ها در تصمیم گیری و در عین حال خود داری از ارائه ایده ها، اطلاعات و نظرات است. اما بر عکس سکوت تدافعی، منافه دیگران لحاظ می شود، به جای آنکه صرفاً به خاطر ترس از نتایج منفی شخصی باشد. لذا سکوت نوع دوستانه یعنی خودداری از بروز ناله و شکوه، ادب و تواضع نسبت به دیگران است. هم چنین سکوت نوع دوستانه می تواند شامل خود داری از ارائه اطلاعات به دلیل حفظ ویژگی های همچون محرم اسرار بودن باشد.

منبع

کریمی، سمیه(1395)، بررسی تاثیر مدیریت مشارکتی بر کاهش استراتژی سکوت سازمانی (مطالعه موردی: کارکنان اداره اقتصاد و دارایی استان کرمانشاه)، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت استراتژیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه.