ام اس و راه هاي پيشگيري از آن  

ام اس بيماري است که صدوپنجاه سال پيش شناخته شد. هنوز دليل خاصي براي ابتلابه اين بيماري شناخته نشده است، اما برخي ويروس ها، با موقعيت جغرافيايي که افراد در آن زندگي مي کنند، و سبک زندگي و کم شدن فعاليت بدني ارتباط دارد. ام اس در شمال اروپا، آمريکاي شمالي، استراليا، آمريکاي جنوبي و برخي نواحي شمال آفريقا شايع است و شيوع اين بيماري در کشورهاي آسياي شرقي مانند چين و ژاپن کمتر از ساير نقاط جهان است.  برخي شواهد حاکي از کمبود ويتامين(د) در مبتلایان است همچنين اين اختلال با سبک زندگي شهرنشيني ارتباط دارد، چرا که موجب کم شدن تحرک مي شود. استرس در بروز اين بيماري نقش دارد به طوري که ام اس در جواناني که سال هاي اوليه ازدواج را پشت سر مي گذارند يا در سال اول ورود به دانشگاه هستند، ديده شده است.

همچنين ژنتيک مي تواند در ابتلابه اين اختلال موثر باشد، مطالعات نشان مي دهد در برخي خانواده ها ام اس شايع تر از بقيه است.  اين موضوع نشان مي دهد اگر در خانواده اي يک نفر دچار اين بيماري باشد، امکان ابتلاي ساير افراد نيز وجود دارد.  برخي معتقدند ژنتيک و عوامل محيطي در ابتلابه ام اس موثر است.  بايد گفت ژن خاص اين بيماري در صورتي که در شرايط محيطي خاص قرار گيرد، مي تواند تظاهر پيدا کند.  درمان هاي موجود بر سير بيماري تاثير مي گذارد اما در حال حاضر درمان قطعي براي اين اختلال وجود ندارد.  داروهايي که تجويز مي شود، سی وپنج تاشصت درصد موثر هستند. درمان هاي توانبخشي نيز موجب رفع اشکالات حرکتي و گفتاري مبتلايان مي شود.  شيوع بيماري ام اس در جهان به سه  دسته بالا، متوسط و پائين تقسيم مي شود: کانادا يکي از کشورهايي است که شيوع بيماري در آن بالااست، جنوب اروپا و بخش هايي از خاورميانه نيز از نظر شيوع وضعيت متوسط دارند و اين اختلال در چين و ژاپن کمتر شايع است.

 بنا بر تحقيقات انجام شده شيوع ام اس در پنج سال اخير در ايران روبه افزايش است به طوري که از هر صد نفر صد نفر به اين اختلال مبتلاهستند. همچنين آمارها نشان مي دهد در تهران از هر صد هزار نفر هفتاد نفر ام اس دارند. در حال حاضر بالاترين شيوع اين اختلال در آسيا و اقيانوسيه مربوط به شهر اصفهان است.  محققان مي گويند خود مراقبتي در همه بيماري ها با روش صحيح زندگي امکان پذير است، اما زندگي آپارتمان نشيني موجب کاهش فعاليت هاي فيزيکي و محروميت از آفتاب شده است چنانچه آفتاب از پشت شيشهبتابد، براي تامين ويتامين (د) ارزشي ندارد، در حالي که ويتامين (د) نقش مهمي در جلوگيري از اين اختلال دارد. مصرف غذاهاي خانگي، ورزش و در معرض نور آفتاب بودن يا تامين ويتامين (د) از طريق دارو در کاهش ابتلابه اين اختلال موثر است. همچنين گنجاندن ميوه، سبزيجات تازه، لبنيات کم چرب و چربي هاي کمتر اشباع شده در پيشگيري از اين بيماري بسيار موثرند.

منبع

حبیبی،اعظم(1393)، مقایسه ویژ گی های شخصیتی وسبک زندگی  در بیماران ام. اس تاثیر پذیر و عدم تاثیرپذیر،پایان نامه کارشناسی ارشد،روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید