افسردگی دربیماران مصروع

ارتباط میان تن و روان از زمان های دور یعنی از 10000 سال پیش از میلاد مورد توجه بوده است. یکی از عواملی که بر سلامت روانی تأثیر می گذارد، بستری شدن در بیمارستان می باشد که بعلت تغییر در الگوی معمول زندگی واکنش های گوناگونی را به دنبال دارد. گاهی بستری شدن، می تواند سبب افزایش واکنش های روانی فرد شود. افسردگی و اضطراب از شایع ترین اختلال های روانی هستند که افراد و جوامع را در سرتاسر جهان تحت تأثیر قرار می دهند. بررسی های گوناگون درباره میزان شیوع افسردگی و اضطراب برآورده های متفاوتی را از میزان شیوع این اختلال ها ارائه نموده است. برخی از بررسی ها میزان شیوع افسردگی را در طول عمر افراد حدود 25-10درصد گزارش کرده اند.

گروه دیگری میزان شیوع افسردگی را در مردان 16-6/2درصد و در زنان 24-7/6درصد گزارش نموده اند . میزان شیوع اضطراب و افسردگی در سطح جامعه به ترتیب18-14درصد و میزان شیوع اضطراب و افسردگی در مراجعین مراکز اورژانس 9-7 درصدگزارش شده است . میزان شیوع نقطه ای افسردگی در ایران،7/53-87/11درصد می باشد. زنان با شیوع 5/30درصد بیش از مردان با شیوع 2/19درصد دچار اختلال های اضطرابی می شوند.

در ایران نیز مطالعاتی در زمینه شیوع افسردگی در نوجوانان انجام شده است. نتایج به دست آمده است که با استفاده از مقیاس افسردگی زونگ بر روی 24 دانش آموز مقطع پیش دانشگاهی شهر کازرون به عمل آمد، نشان داد که 8/28 درصد از این دانش آموزان دارای افسردگی خفیف، 6/9 در صد دارای افسردگی متوسط،3/3 درصد دارای افسردگی شدید و 3/1 درصد دارای افسردگی عمیق بودند. اگر چه تخمین حاصل از این داده ها دامنة وسیعی را در بر می گیرد، اما به هر حال افسردگی در کودکان و نوجوانان یک معضل بهداشت روانی مهم است که در حال گسترش و شیوع است. این در حالی است که تلاش های صورت گرفته با درمان این مشکل متناسب نبوده است.عوامل بی شماری با شروع، مدت و عود افسردگی زودرس، در ارتباط هستند. از جملة این عوامل، می توان از شاخص های جمعیت شناختی مانند سن، جنس و وضعیت اقتصادی- اجتماعی نام برد، به نظر می رسد تفاوت های مربوط به جنس در میزان شیوع افسردگی مؤثر باشند.

دختران در نوجوانی از استعداد بیشتر برای ابتلا به اختلالات خلقی و افسرده گون برخوردارند. بررسی های اخیر نشان می دهد که احتمال ابتلا زنان به افسردگی دو برابر مردان است. هم چنین میزان وقوع افسردگی در دختران در مقایسه با پسران تقریباً دو به یک است. ممکن است این تفاوت ناشی از عوامل چندگانة زیستی، روانی، اجتماعی و شناختی باشد. شرایط سخت اقتصادی نیز تأثیر خود را از طریق خلق و رفتار تحریک پذیر و افسرده در والدین، و در نتیجه ایجاد استرس در فرزندان اعمال می کند. در چنین شرایطی تعاملات منفی والد- فرزند به با احساس افسردگی، انزوا و تنهایی بیشتر فرزندان همراه می شود . شرایط محیطی آزارنده و مزمن در زندگی مانند فقر می تواند بر احساس افراد در خصوص خود، دنیا و آینده شان تأثیر بگذارد.

صرع یکی از شایع ترین بیماری های نورولوژیک مزمن و یکی از مشکلات مهم سلامت، در کشورهای در حال توسعه می باشد، که شیوع آن به 7/5 درصد می رسد و میزان بروز آن در اولین دهه زندگی در بیشترین حد خود می باشد. تحقیق های به عمل آمده نشان داده است که افراد مبتلا به صرع برای ابتلا به مشکل های رفتاری و عاطفی مانند افسردگی، اضطراب، وسواس و اضطراب اجتماعی و هم چنین اختلالات توجهی و یادگیری در معرض خطر بالایی قرار دارند. طبیعت غیر قابل پیش بینی و سیر مزمن صرع می تواند عملکرد جسمی- اجتماعی و روانی بیمار را تحت تأثیر قرار دهد.ازس طرف دیگر نگرش و عقاید افراد مبتلا به صرع در مورد بیماری شان بر قدرت سازگاری و کیفیت زندگی آن ها مؤثر است.

نگرش های اجتماعی، انگ ها و تبعیض های ایجاد شده در مورد بیماران مصروع که اغلب ریشه در اطلاعات نا کافی و نادرست از بیماری صرع دارد می تواند از خود بیماری مخرب تر باشد.بیماران مصروع عنوان می کنند، انگ و پاسخ های پیش قضاوت شده از سوی دیگران در مورد بیماری شان یکی از چالش های آن ها است. به خوبی مشخص گردیده که آگاهی داشتن از بیماری، عملی حیاتی در قابلیت مدارای موفقیت آمیز با بیماری صرع می باشد. شیوع علائم افسردگی و اضطراب درافراد مصروع بالا می باشد. با این حال نشان داده شده است که هر چه میزان آگاهی  بیماران از ماهیت بیماری بیشتر باشد آن ها از سلامت بهتری برخوردارند.

تعريف افسردگي

افسردگي بيماري جسمي وروانی شايع عصر ماست. و در تمامي جهان روندي فزاينده دارد. اين در حالي است که حدود نيمي از مبتلايان به افسردگي يا از بيماري خود بي خبرند يا بيماري آن ها چيزي ديگر، تشخيص داده شده است. افسردگي‌ عبارت‌ است‌، از احساس‌ غم‌، دلسردي‌، يا نااميدي‌ به‌ مدت‌ حداقل‌ دو هفته‌ در اغلب‌ روزها و‌ ساعات‌ روز. افسردگي يک بيماري اختصاصي نيست بلکه در تمام سنين و همه نژادها، هم در زنان و هم مردان ظاهر مي شود .افسردگي بيماري منفردی نيست بلکه انواع گوناگون دارد به طوري که در بعضي افراد به صورت هايي ظاهر مي شود که معمولاً آن را افسردگي نمي دانیم.

افسردگي پس از آنکه درمان شد غالباً باز مي گردد. افسردگي مسائل گوناگوني به همراه دارد. غيراز مسائل پزشکي و اندوه که بسيار شايع است، فرد مبتلا به افسردگي خود را در کارها مورد تبعيض و از نظر اجتماعي مطرود و حتي منفور خانواده مي بيند. گاهي انزواي همراه افسردگي، بيماراني را که وضعي درمان پذير دارند به دوري از مردم سوق مي دهد.

علایم و نشانه‌های اختلالات افسردگی

احساس غم و اندوه، نبود احساس شادی، خوشحال نشدن از حوادث و اتفاقاتی که شادی آفرین‌اند، لذت نبردن از موضوع‌هایی که پیش از بیماری لذت‌بخش بوده‌اند. بی‌تفاوتی نسبت به امور جاری و اتفاقات، نداشتن انگیزه، ناامیدی، درماندگی، نقصان حس اعتماد به نفس، اختلال حس گذر زمان، زمان به کندی می‌گذرد یا برعکس، انزواطلبی، حساس بودن ،زود متأثر شدن ،گریان بودن، احساس پوچی، احساس سرخوردگی، تنش، نگرانی، اضطراب، تحریک‌پذیری، خشم و پرخاشگری.فقدان توجه،کاهش نیروی تمرکز فکر،فراموشکاری،حواس پرتی، انحراف فکر،عدم تصمیم گیری  بدبینی،احساس تقصیر و گناه ، خود را بی‌کفایت، ناکارآمد و بی‌ارزش دانستن،افکار انتساب به خود  افکار گزند و آسیب،اقدام به خودکشی ،بی‌اشتهایی یا پراشتهایی،تهوع، یبوست و سایر علایم گوارشی.تندی وکندی ضربان قلب،نفس تنگی،سرفه های روان زاد؛ سرفه بدون عامل تحریک کننده ،احساس درد در تمام بدن،دردهای متحرک،گرفتگی عضلات،خستگی مداوم،ضعف.اختلال خواب،کاهش میل جنسی،کاهش انرژی که به صورت احساس سستی،بی قوتی می باشد. بی حوصلگی، شایع ترین علامت بیماران افسرده و شامل؛ ناخشنودی، بدخلقی، بی تابی است.عدم رعایت امور بهداشتی، کندی حرکت، با آهنگی پایین صحبت کردن وغیره .

همه‌گیرشناسی اختلالات افسردگی

در چند دهه اخیر، چه در ایران و چه سایر کشورها، پژوهش‌های همه‌گیرشناسی بسیاری درباره‌ فراوانی و سایر جنبه‌های افسردگی صورت گرفته است. ارقام به دست آمده تفاوت‌های چندانی با یکدیگر ندارند، همه دلالت بر بالا بودن میزان شیوع افسردگی می‌کنند.شیوع مقعطی، یعنی تعداد بیماران شناخته شده موجود در یک مقطع زمانی معین،درایران حدود هفت درصداست. در بررسی‌های مقطعی، افرادی که در گذشته دچار افسردگی بوده‌ و یا آنان که درآینده ممکن است دچار افسردگی بشوند به حساب نمی‌آیند. چنان چه این ارقام را نیز به حساب آوریم میزان شیوع افسردگی در طول عمر بالاتر خواهد بود.در تمام پژوهش‌های انجام گرفته، چه در ایران و چه در سایر کشورها نشان داده شده است که این بیماری در سنین بین 55-41 بیش از شیوع آن در سایر گروه‌های سنی است.

منبع

عبداللهی،زینب(1392)، بررسی میزان شیوع افسردگی وعوامل موثربرآن دربیماران مصروع،پایان نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی هرمزگان

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید