اشتغال چیست؟

تداوم حیات و پیشرفت جوامع بشری در گرو کار واقعی و مولد است و در واقع هدف از اشتغالزایی نیز تاُکیدی بر این دو نکته به شمار می رود. از لحاظ اجتماعی نیز افراد را در هر جامعه ای به دو گونه ی متفاوت ؛ فردی و جمعی  با آن برخورد کرده اند. زمینه های کار فردی عمدتا^” به صورت خود اشتغالی به اشکال متفاوت بروز کرده است. تنها 20 درصد از مردم به کار فردی اشتغال دارند و در واقع مالک ابزارهای تولید هستند. در مقابل گروههای فاقد ابزارهای خود اشتغالی که اکثریت نیروهای اجتماعی را در بر می گیرند، برای دستیابی به هدفهای مورد نظر و تداوم حیات، توان کاری خود را در معرض فروش گذاشته اند، و از این طریق در برابر آن دستمزد دریافت می کنند. بدین ترتیب صورت جمعی کار به شکل همکاری گروهی در تولید کالا یا خدمات به وجود می آید.

از سوی دیگر با تکوین این رابطه و به وجود آمدن طرفین کار، روابط صنعتی نیز در مفهوم ابتدایی و سپس پیشرفته آن شکل گرفت. در یک سو خریدار کار؛ کارفرما  و در طرف دیگر فروشنده کار؛ کارگر  قرار گرفت که این رابطه تحت تاثیر عوامل گوناگون از جمله اقتصادی، تکنولوژیکی، طبیعی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و عقیدتی قرار گرفت و نمود عینی پیدا کرد.محیط اشتغال امروزی بسیار با وضعیت شغلی یکصد سال قبل متفاوت است. در آن زمان عرف جامعه مقوله ؛ ارباب و  نوکر ،  را پذیرا بود و آن را بر روابط میان صاحبان مشاغل و شاغلان حکمفرما و تاثیر گذار می دانست. بعد از مدتی طولانی در پی شورش و ناآرامی های کارگری و پس از شکل گیری مجدد بازار، چنین روابطی در درون یک سیستم خشک اداری بسیار قانونمند؛ بوروکراتیک  جایگزین گردید که جنبه منصفانه بیشتر و جنبه ااستثمارگرانه و بهره کشی آن کمتر بود.

کارمندان در قبال خدمت صادقانه از امنیت و ثبات شغلی بیشتری برخوردار بودند. مسئله اشتغال عصر جدیدی را شروع می کند ؛ عصری که در آن سازمانها از انعطاف پذیر  و غیر بوروکراتیک بوده و مقید به کاغذ بازی و مقررات خشک اداری نیستند. در این دوران مردم از یک قدرت فزاینده ای برخوردارند که آنان را در انتخاب فرصتهای شغلی مناسب، و در مذاکره پیرامون شرایط و مفاد قرار دادها و به توافق رسیدن یاری می دهد.

منبع

داودآبادی فراهاني،مهدی(1390)، تأثیر استقرار سیستم متمرکز حقوق و مزایا،پایان نامه کارشناسی ارشد،مدیریت دولتی،دانشگاه آزاداسلامی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید