اخلاق مدیریت از نظر امام علی(ع)

امام علي (ع) در نامه شماره 18 خود خطاب به عبدالله بن عباس فرماندار مصر به بعضي از رفتارهاي: نيكويي با مردم، دور كردن ترس و بيم از دل مردم ، مدارا با مردم اشاره كرده است. مديريت بر مبناي اخلاق اسلامي در پي آن است كه ضمن احراز مقام والاي انساني، از توانائي هاي بالقوه خود در استفاده از ماشين بهره كامل گيرد؛ ضمن آنكه بر جايگاه بلند انسانيت نيز خدشه اي وارد نيايد.مهم ترین ویژگی های یک مدیر مسلمان از نظر علی(ع) شامل موارد زیر است:

تقوی وپرهیزگاری: یک مدیر در درجه اول بایستی متقی، پرهیزگار و خداترس باشد. اعتقاد به خدا، محور تمامی کارهاست. بدون این اصل هر تلاشی بیهوده خواهد بود و نادیده گرفتن آن به گمراهی فرد می شود.

شایستگی و توانایی: همانگونه که امام علی (علیه السلام) اعتقاد به خدا را محور امور قرار داده است، از تخصص کارگزاران نیز غافل نبوده است. در این فرمان خطاب به مالک می فرمایند: تعهد و تخصص دو بالی هستند که هر دو برای موفقیت در امور ضروری هستند و نادیده گرفتن هر یک، منجر به ضایع شدن امور می شود. مدیر بایستی از نظر توانایی علمی قادر به اداره امور باشد و از سوی دیگر از نظر جسمی نیز بایستی از توان بالایی برخوردار باشد تا حجم کار بر جسم روح او فشار نیاورد.

تسلط بر هوای نفس: نفس اماره همیشه انسان را به بدی فرمان می دهد و انسان در مبارزه با هوای نفس خویش بایستی بسیار مراقب باشد و چه بسا که یک لحظه غفلت تمام اندوخته های انسان را بر باد خواهد داد. افراد بایستی بدانندکه همواره در معرض آزمایش الهی قرار دارند و انحراف آنها از مسیراصلی، هلاکت ابدی را برایشان در پی خواهد داشت.

 حسن سابقه : داشتن سابقه نیکو یکی دیگر از ویژگی های مدیر است، افرادی باید متصدی آن گردند که سوابق درخشانی داشته باشند.

امانتداری: یک مدیر در حکومت اسلامی به شغل خویش بسان یک امانت الهی می نگرد و آن را میراث خود نمی داند.

مهربانی با زیردستان: مدیر بایستی با زیر دستان خود به گونه ای رفتار کند که پدر با فرزندان خود می کند.

میانه روی و اعتدال: اسلام دین تعادل، توازن و منطق است و افراط و تفریط دوسر یک طیف هستند که مورد نکوهش قرار می گیرند.

سعه صدر : منصب مدیریت به گونه ای است که متصدی آن بایستی دارای صبر فراوان باشد، از همه برتر کسی را برگزین که دارای وسعت صدر باشد و تنگ حوصله نباشد و مخاصمه طرفین دعوی او را به لجاجت نیاندازد.

وفای به عهد: خداوند عهد پیمان را به رحمت خود، وسیله امنیت بندگان خویش و حریم و سایه امن قرار داده، تا بندگان او در آن حریم از زیان در امان باشند و همه در رفاه و جوار الهی زندگی را ادامه دهند. پس به آنچه که گفته می شود باید عمل شود و بر عهد و پیمانی که بسته می شود، پیمان شکنی روانیست. چرا که مدیر اگر به کارکنان و یا مشتریان سازمان وعده ای بدهد و به وعده خود عمل نکند، نسبت به خود در افراد ایجاد بد بینی نموده و نگرش افراد به شخصیت مدیر، نگرش منفی و نفرت انگیز خواهد شد.

احتیاط و دور اندیشی: مدیران قبل از هر گونه اقدامی، باید تمامی جوانب امر را بررسی نموده و از سطحی نگری بپرهیزند، چرا که در جهان پیچیده امروزی عدم تجزیه و تحلیل دقیق مسائل، ما را درتصمیم گیری ها به بیراهه خواهد کشاند.

 پرهیز از خود پسندی: بعضی از افراد دوست دارند که اطرافیان دائما آنان را مورد تمجید و ستایش قرار داده و کار خود را از روی افتخار بیش از واقع وانمود سازند، امام (ع) می فرمایند: از خود پسندی و شگفتی در خویش بپرهیز، که همانا بهترین فرصت شیطان در این احوال است تا نیکوکاری نیکوکاران را بر باد دهد.

منبع

رستمی ، ام البنین (1393-1394) ، رابطه جو اخلاقی  با نیت ترک خدمت از طریق رضایت شغلی  و تعهد سازمانی  پرستاران بیمارستانها ی دانشگاه علو م پزشکی رشت ،پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی رشت

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید