آموزش صلح وآموزش محیطی

پژوهشی در رابطه با ارتباط بین آموزش صلح و آموزش محیطی توسط هریس و میسچه ، صورت گرفت.

این پژوهش اشاره می­کند که رشته­های آموزش محیطی و آموزش صلح می­توانند از یکدیگر درباره صلح و استراتژی­های مختلف برای صلح، آموزش ببیند.

هریس­، ده هدف از آموزش صلح را به شرح زیر اعلام کرد: درک مهم­ترین مفهوم صلح جهت برخورد با ترس، فراهم کردن اطلاعات لازم در مورد سیستم امنیتی، درک رفتار خشونت­آمیز، توسعه درک درون­فرهنگی، ایجاد تشخیص موقعیت در آینده ، یاد دادن و آموزش صلح به عنوان یک روند ، ارائه مفهوم صلح که شامل عدالت  اجتماعی نیز می­باشد، تخمین احترام برای زندگی و پایان خشونت. او همچنین تاکید کرد که آموزش صلح­آمیز بایستی به هر تلاشی برای تدریس صلح وابسته باشد. عناصر کلیدی چنین آموزشی یادگیری مشارکتی، اجتماع دموکراتی، حساسیت محیطی و تفکر بنیادی هستند.

 تئوری صلح ارتباط مهمی را بین صلح مثبت و منفی ایجاد می­کند . صلح منفی نبود درگیری­ فیزیکی نظیر جنگ یا درگیری­های محیطی است و صلح مثبت نبود خشونت یا بی­عدالتی سیستمی است . صلح منفی می­تواند به عنوان وجود سیاست­ها ، ساختارها و عملکردهایی تعریف شود که از خشونت فیزیکی جلوگیری می­کند و تعیین­کننده زندگی بشر و یکپارچگی نقش زمین است.

صلح مثبت می­تواند به عنوان وجود سیاست­ها، سیستم­ها و عملکردهایی تعریف شود که به عزت نفس انسان احترام گذاشته، با نیازهای انسانی مواجه شده و عدالت محیطی و اجتماعی را برپا کرده و پیوستگی و اتحادی را در انسان و جوامع و گروه­های طبیعی برقرار می­کند.

 بلوستین ، در مقاله­ای با عنوان مفاهیم اصولی آموزش صلح  این­طور بیان می­کند که درخت صلح چندین شاخه محکم دارد که از این قرارند :

  • در آموزش بین­المللی دانش­آموزان در رابطه با فرهنگ­های دیگر می­آموزند تا تحمل و پایداری خود را جهت انجام رفتار صلح­آمیز مناسب­تر به اجرا درآورند.
  • آموزش خلع سلاح و آموزش حقوق بشر جهت بیانیه جهانی به عنوان یک اصل مورد استفاده قرار می­گیرد، آموزش پیشرفته به دانش­آموزان درمورد مصائب فقر و خشونت­های ساختاری
  • آموزش محیطی به دانش­آموزان در مورد اوضاع وخیم سیارات، مشکلات اکولوژیکی و اجتماعی آنها می­آموزد.اخیرا بیان این حقیقت که در هر جایی درگیری و جنگ است. سبب شده است تا آموزش راه­حل­های درگیری و جنگ ضروری و حیاتی باشد. در نتیجه دانش­آموزان می­توانند از از راه صلح­آمیز و بدون درگیری جهت حل اختلاف استفاده نمایند

جین یان پارک ، در مقاله­ای تحت عنوان ؛حقوق بشر محرک و ابرازی برای تغییر اجتماعی بیان می­کند که صلح نه تنها نبود جنگ را می­رساند بلکه یک روش زندگی است و هنوز هیچ­کس از حق صلح به عنوان حقوق بشر لذت نبرده است. ایجاد صلح موضوعی اجتماعی است. در چشم­اندازی از نیاز به دستیابی به آموزش صلح از طریق حقوق بشر به روش­هایی که در سطوح مختلف در مرکز آسیا-اقیانوسیه برای آموزش جهت تفاهم بین­المللی همراه با مرکز آموزش صلح دانشکده معلمان دانشگاه کلبیا به وجود آمد اشاره کرد.این مرکز نشست خاص یک­روزه­ای را با عنوان حقوق بشر یادگیری در جهت فرهنگ صلح ارائه داد.

هلن لوگر، در گزارشی به نقش اساسی مربی در مورد صلح پرداخته است. وی در این گزارش نشست کاری که در مرکز آموزش آسیایی برای­سازی بین­المللی که تحت­نظر یونسکو فعالیت می­کند را معرفی می­کند. موضوع این نشست کاری حرکت به سوی فرهنگ صلح بود که موضوع صلح را به عنوان روشی برای زندگی تمامی مردم قاره آسیاییان می­کند. یکی از اهداف این نشست بررسی استراتژی­ها و عملکردهایی است که منجر به خشونت و درگیری می­شوند. یکی از مهم­ترین روش­های روش­های ایجاد فرهنگ صلح ازطریق برنامه­های آموزشی و برنامه­ریزی شده است.

منبع

 فیروزکمیشانی،فاطمه(1393)، ویژگی­های آموزش صلح در برنامه­ی درسی دوره­ی ابتدایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی

از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0