آموزش صلح وآموزش محیطی
پژوهشی در رابطه با ارتباط بین آموزش صلح و آموزش محیطی توسط هریس و میسچه ، صورت گرفت.
این پژوهش اشاره میکند که رشتههای آموزش محیطی و آموزش صلح میتوانند از یکدیگر درباره صلح و استراتژیهای مختلف برای صلح، آموزش ببیند.
هریس، ده هدف از آموزش صلح را به شرح زیر اعلام کرد: درک مهمترین مفهوم صلح جهت برخورد با ترس، فراهم کردن اطلاعات لازم در مورد سیستم امنیتی، درک رفتار خشونتآمیز، توسعه درک درونفرهنگی، ایجاد تشخیص موقعیت در آینده ، یاد دادن و آموزش صلح به عنوان یک روند ، ارائه مفهوم صلح که شامل عدالت اجتماعی نیز میباشد، تخمین احترام برای زندگی و پایان خشونت. او همچنین تاکید کرد که آموزش صلحآمیز بایستی به هر تلاشی برای تدریس صلح وابسته باشد. عناصر کلیدی چنین آموزشی یادگیری مشارکتی، اجتماع دموکراتی، حساسیت محیطی و تفکر بنیادی هستند.
تئوری صلح ارتباط مهمی را بین صلح مثبت و منفی ایجاد میکند . صلح منفی نبود درگیری فیزیکی نظیر جنگ یا درگیریهای محیطی است و صلح مثبت نبود خشونت یا بیعدالتی سیستمی است . صلح منفی میتواند به عنوان وجود سیاستها ، ساختارها و عملکردهایی تعریف شود که از خشونت فیزیکی جلوگیری میکند و تعیینکننده زندگی بشر و یکپارچگی نقش زمین است.
صلح مثبت میتواند به عنوان وجود سیاستها، سیستمها و عملکردهایی تعریف شود که به عزت نفس انسان احترام گذاشته، با نیازهای انسانی مواجه شده و عدالت محیطی و اجتماعی را برپا کرده و پیوستگی و اتحادی را در انسان و جوامع و گروههای طبیعی برقرار میکند.
بلوستین ، در مقالهای با عنوان مفاهیم اصولی آموزش صلح اینطور بیان میکند که درخت صلح چندین شاخه محکم دارد که از این قرارند :
- در آموزش بینالمللی دانشآموزان در رابطه با فرهنگهای دیگر میآموزند تا تحمل و پایداری خود را جهت انجام رفتار صلحآمیز مناسبتر به اجرا درآورند.
- آموزش خلع سلاح و آموزش حقوق بشر جهت بیانیه جهانی به عنوان یک اصل مورد استفاده قرار میگیرد، آموزش پیشرفته به دانشآموزان درمورد مصائب فقر و خشونتهای ساختاری
- آموزش محیطی به دانشآموزان در مورد اوضاع وخیم سیارات، مشکلات اکولوژیکی و اجتماعی آنها میآموزد.اخیرا بیان این حقیقت که در هر جایی درگیری و جنگ است. سبب شده است تا آموزش راهحلهای درگیری و جنگ ضروری و حیاتی باشد. در نتیجه دانشآموزان میتوانند از از راه صلحآمیز و بدون درگیری جهت حل اختلاف استفاده نمایند
جین یان پارک ، در مقالهای تحت عنوان ؛حقوق بشر محرک و ابرازی برای تغییر اجتماعی بیان میکند که صلح نه تنها نبود جنگ را میرساند بلکه یک روش زندگی است و هنوز هیچکس از حق صلح به عنوان حقوق بشر لذت نبرده است. ایجاد صلح موضوعی اجتماعی است. در چشماندازی از نیاز به دستیابی به آموزش صلح از طریق حقوق بشر به روشهایی که در سطوح مختلف در مرکز آسیا-اقیانوسیه برای آموزش جهت تفاهم بینالمللی همراه با مرکز آموزش صلح دانشکده معلمان دانشگاه کلبیا به وجود آمد اشاره کرد.این مرکز نشست خاص یکروزهای را با عنوان حقوق بشر یادگیری در جهت فرهنگ صلح ارائه داد.
هلن لوگر، در گزارشی به نقش اساسی مربی در مورد صلح پرداخته است. وی در این گزارش نشست کاری که در مرکز آموزش آسیایی برایسازی بینالمللی که تحتنظر یونسکو فعالیت میکند را معرفی میکند. موضوع این نشست کاری حرکت به سوی فرهنگ صلح بود که موضوع صلح را به عنوان روشی برای زندگی تمامی مردم قاره آسیاییان میکند. یکی از اهداف این نشست بررسی استراتژیها و عملکردهایی است که منجر به خشونت و درگیری میشوند. یکی از مهمترین روشهای روشهای ایجاد فرهنگ صلح ازطریق برنامههای آموزشی و برنامهریزی شده است.
منبع
فیروزکمیشانی،فاطمه(1393)، ویژگیهای آموزش صلح در برنامهی درسی دورهی ابتدایی،پایان نامه کارشناسی ارشد،برنامه ریزی درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی
از فروشگاه بوبوک دیدن نمایید
دیدگاهی بنویسید